หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 18
“กระผม หลินเทียนหู่ ผู้นำแห่งสำนักจวี้อี้ น้อมคำนับท่านประมุข!”
“น้อมคำนับท่านประมุข...”
คนของสำนักจวี้อี้หลายร้อยนายเปล่งเสียงออกมาโดยพร้อมเพรียงกัน!
เฉินผิงสะดุ้งโหยง ตัวเขาเองยังไม่รู้เลยว่าตัวเขาเป็นประมุขอะไรกัน!
“คุณ...พวกคุณจำคนผิดแล้วล่ะ ผมไม่ใช่ประมุขอะไรนั่น!”
เฉินผิงรีบส่ายหัว
“ผู้ที่สวมประกาศิตมังกรฟ้า คือประมุขแห่งตำหนักมังกรฟ้า ไม่มีทางผิดแน่ครับ!”
หลินเทียนหู่อธิบาย
ปัง...
คำพูดของหลินเทียนหู่ทำให้เฉินผิงนึกบางอย่างขึ้นได้!
ตอนที่เขายังอยู่ในเรือนจำ ตาเฒ่ามังกรมักพูดพล่ามว่าตัวเองเป็นประมุขแห่งตำหนักมังกรฟ้าอยู่เรื่อย ต่อมาก็เอาแหวนวงนี้ให้เขา ดูเหมือนว่าเป็นเพราะแหวนวงนี้จึงทำให้หลินเทียนหู่คิดว่าตนเป็นประมุขแห่งตำหนักมังกรฟ้า
“คุณจะบอกว่า เพราะผมสวมแหวนวงนี้อย่างนั้นหรือ”
เฉินผิงถอดแหวนออกมาแล้วถามหลินเทียนหู่
“ใช่ครับ สิ่งนี้คือประกาศิตมังกรฟ้าแห่งตำหนักมังกรฟ้าแน่นอน คำสอนของบรรพชนมังกรฟ้ากล่าวไว้ว่า ผู้ที่สวมสิ่งนี้ ก็คือประมุขแห่งตำหนักมังกรฟ้า!”
หลินเทียนหู่เงยหน้าขึ้นมองแหวนในมือของเฉินผิงแล้วเอ่ยตอบ
“พวกคุณลุกขึ้นก่อนเถอะ”
เฉินผิงทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นหลินเทียนหู่และพรรคพวกคุกเข่า จึงโบกมือให้ลุกขึ้น!
“ขอบคุณท่านประมุข!”
หลินเทียนหู่และคนของสำนักจวี้อี้ทุกคนลุกยืนขึ้น
“ผมขอบอกคุณไว้เลยนะ ผมไม่ใช่ประมุขอะไรนั่นหรอก แหวนวงนี้มีคนให้ผมมา พวกคุณจำคนผิดแล้ว!”
เฉินผิงอธิบาย!
“พวกเรารู้จักเพียงประกาศิตมังกรฟ้า ไม่สนตัวบุคคลครับ ในเมื่อประกาศิตมังกรฟ้าอยู่กับคุณ คุณก็คือประมุขของพวกเรา!”
หลินเทียนหู่พูดด้วยความนอบน้อม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร