หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 19

“พ่อคะ พ่อก็อย่าคิดไปไกลเลยค่ะ!”

ซูอวี่ฉีหันหน้าหนีไปอีกทาง ไม่สนใจซูเหวินจงแล้ว!

อันที่จริง ในใจของซูอวี่ฉีก็มีความรู้สึกดีๆ กับเฉินผิงอยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะยามที่เผชิญหน้ากับหลินเทียนหู่ เขาผลักให้เธอหลบไปอีกทาง จากนั้นจึงเดินก้าวมาด้านหน้าแทน มันทำให้ซูอวี่ฉีรู้สึกปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูก!

“ประธานซูครับ หลินเทียนหู่นำลูกน้องออกไปหมดแล้วครับ คุณเฉินก็กลับไปแล้วเช่นกัน!”

ผู้จัดการโรงแรมเดินเข้ามาในห้องทำงาน

“อืม โอเค!”

ซูเหวินจงพยักหน้าแล้วจึงหันไปพูดกับซูอวี่ฉี “อวี่ฉี ตัวยาที่คุณเฉินต้องการ ลูกต้องเร่งมือหน่อยแล้ว แล้วก็ ส่งคนไปคอยอารักขาคุณเฉินด้วย พ่อคิดว่าตระกูลเซียวคงไม่ยอมรามือง่ายๆ!”

“ได้ค่ะ!”

ซูอวี่ฉีพยักหน้าแล้วออกไปจัดการทันที!

ทันทีที่เฉินผิงออกจากโรงแรมฟู่เหาก็ตรงดิ่งกลับบ้าน ยามนี้เป็นเวลาเที่ยงแล้ว เดาว่าแม่กำลังรอเขาอยู่!

เมื่อเฉินผิงกลับมาถึงบ้าน บนโต๊ะมีอาหารวางไว้พร้อมแล้ว พ่อแม่ของเขากำลังรอเขาอยู่!

“ใช่เฉินผิงหรือเปล่า”

เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด ถังหงอิงถามขึ้นทันที

“แม่ ผมเองครับ!”

เฉินผิงรีบเข้าไปประคองถังหงอิง

“เจ้าลูกคนนี้นี่ เพิ่งจะกลับบ้านก็ออกไปตะลอนเป็นครึ่งวัน พ่อของลูกเตรียมอาหารรอลูกมากินข้าวไว้นานแล้ว!”

แม้ว่าถังหงอิงจะตำหนิเฉินผิง แต่ใบหน้าของเธอกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม!