อเล็กซ์รู้สึกเบิกบานใจทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น "อะไร? แกแน่ใจเหรอ? แกเห็นชัดเจนหรือเปล่า?”
“เธออยู่ค่อนข้างไกลแต่ว่าเธอดูคล้ายมาก” ชายในชุดดำไม่กล้ายืนยันในสิ่งที่เขาได้เห็น
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแอนนาอยู่ที่นี่จริงๆ...” แววตาของอเล็กซ์เปลี่ยนเป็นเย็นชา “นำคนจำนวนหนึ่งไปขัดขวางพวกเขาซะ ฉันต้องการจับเป็นเจ้าหญิงแอนนาเท่านั้น แกจะต้องไม่ทำร้ายเธอ ส่วนที่เหลือฆ่าทิ้งได้ทันที!”
“รับทราบครับ” ชายในชุดดำตอบพร้อมกับพยักหน้าก่อนจะจากไป
ใบหน้าของอเล็กซ์เผยรอยยิ้มที่แฝงไว้ด้วยความน่ากลัว แฮโรลด์สั่งให้อเล็กซ์ฆ่าแอนนา แต่อีกฝ่ายกลับต้องการจับเป็นแอนนา ดูเหมือนว่าเขามีแรงจูงใจบางอย่างแอบแฝงอยู่ในการทำเช่นนั้น
ในขณะนั้น เฉินผิงและพรรคพวก ไม่ทราบถึงคำสั่งโจมตีที่กำลังจะมาถึง พวกเขายังคงเดินทางต่อไปยังยอดเขา
มีความเป็นไปได้ที่ทางเข้าสู่ซากปรักหักพังโบราณจะอยู่ที่จุดสูงสุดของภูเขาหิมะ
“เราต้องเดินไปอีกนานแค่ไหนเนี่ย?” แอนนาถามอย่างกระหืดกระหอบขณะที่เธอเงยหน้าขึ้น พยายามมองหายอดเขาที่แทบมองไม่เห็น
เธออ่อนแอที่สุดในบรรดาคนในกลุ่ม ดังนั้น หลังจากปีนเขาติดต่อกันเป็นเวลานานหลายชั่วโมง ประกอบกับสภาพอากาศที่รุนแรง ความแข็งแกร่งของเธอก็หมดลง
“ทำไมคุณไม่พักที่นี่สักพักล่ะ? พวกเราจะกลับมาหาคุณเมื่อเราพบซากปรักหักพังโบราณและราชาสมุนไพร”
เฉินผิงรู้ว่าด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของแอนนา การปีนเขาต่อเป็นเรื่องยากสำหรับเธอ ถ้าเธอยิ่งฝืนเดินต่อไปและติดตามพวกเขา ไม่เพียงแต่เธอจะไม่ได้รับความช่วยเหลือใดๆ แต่เธอจะกลายเป็นภาระของพวกเขาด้วย
แอนพยักหน้าเห็นด้วย เธอตระหนักถึงข้อจำกัดของเธอและรู้ว่าเธอคงไม่สามารถจะเรียกพลังเพื่อปีนขึ้นไปได้อีกต่อไป
“คนที่เหลือคงต้องพึ่งพาคุณแล้วล่ะ เฉินผิง” แอนนากล่าว
"ไม่ต้องกังวล แอนดรูว์จะอยู่ที่นี่และคอยดูแลคุณ”
เฉินผิงหยิบข้าวของบางอย่างจากแหวนเก็บของและมอบมันให้กับแอนนาก่อนที่จะแน่ใจว่าเธอจะไม่เป็นอะไร จากนั้น เขาจึงปีนต่อไปพร้อมกับคนอื่นๆ ที่เหลือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...