เฉินผิงและกลุ่มของเขากำลังจะจากไป พวกเขาคงจะต้องรู้สึกอึดอัดใขถ้าโจเอลตัดสินใจร่วมทางไปกับแดนนี่
อย่างไรก็ตาม หากทั้งสองคนต้องลงมาจากภูเขาเพียงลำพัง พวกเขาจะตกอยู่ในอันตรายอย่างยิ่งหากพวกเขาพบเจอกับกับดักหรือวงแหวนอาคม
ถึงกระนั้น แดนนี่เองก็กังวลเช่นกันว่าเฉินผิงและเพื่อนๆ ของเขาจะไม่เห็นด้วยที่จะให้พวกเขาติดตามไปด้วย
ขณะที่แดนนี่ครุ่นคิดถึงเรื่องที่ขอให้เฉินผิงพาพวกเขาเข้าไป เขาก็สัมผัสได้ถึงรัศมีจำนวนมากที่มุ่งมาทางพวกเขา
ทันใดนั้น ชายชุดดำกว่าสิบคนล้อมเฉินผิงและพรรคพวกไว้
เฉินผิงขมวดคิ้วเมื่อเผชิญหน้ากับชายในชุดดำ
“ฟ่านเจียง คุณไม่รู้สึกว่ารัศมีเหล่านี้มันคุ้นเคยแปลกๆ?” เฉินผิงถาม
ฟ่านเจียงพยักหน้าตอบ “ใช่ พวกเขาดูคุ้นเคย รัศมีคล้ายกับคนที่หวังทำร้ายเจ้าหญิงแอนนา”
"เดี๋ยวนะ หรือว่าพวกเขาอาจเป็นคนที่ครอบครองซากปรักหักพังไปแล้ว?”
เฉินผิงตกใจมาก พวกเขามาจากไหน? พวกเขาปรากฏตัวขึ้นโดยไม่มีที่มาที่ไปได้อย่างไรกัน? พวกเขาต้องเคยมาที่นี่เมื่อนานมาแล้ว มิฉะนั้น พวกเขาคงไม่สามารถทำลายกับดักและวงแหวนอาคมทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย
ในทางกลับกัน โจเอลดูค่อนข้างตื่นเต้นกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของชายลึกลับเหล่านี้
จู่ๆ โจเอลก็ยกกระดิ่งทองเหลืองขึ้นและตะโกนเสียงดัง “เหล่าลูกศิษย์ของสำนักเทพอัคคีจงฟังฉัน!”
กลับกลายเป็นว่าคนเหล่านี้ล้วนเป็นลูกศิษย์ของสำนักเทพอัคคี!
โจเอลจำพวกเขาได้ทันทีที่พวกเขาปรากฏตัว
เมื่อชายในชุดดำเห็นโจเอลกดกริ่งทองเหลือง แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก แต่ในไม่ช้าพวกเขาก็สงบลง
แดนนี่ขมวดคิ้วเมื่อสังเกตเห็นว่าชายกลุ่มนี้ไม่สะทกสะท้านกับคำสั่งของโจเอล
ในไม่ช้าเขาก็นึกขึ้นได้ เขากระซิบข้างหูของโจเอลว่า “ผมคิดว่าคนเหล่านี้เกี่ยวข้องกับราชวงศ์ พวกเขาน่าจะเป็นลูกน้องของนายอเล็กซ์นะครับ”
คำพูดของแดนนี่ทำให้ใบหน้าของโจเอลเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
“เจ้าคนทรยศ! ฉันจะฆ่าพวกแกให้หมด!”
โจเอลตะโกนออกมาอย่างสุดเสีย พลังรัศมีของเขาพลุ่งพล่านอย่างรุนแรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...