หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1814

ทันทีที่กระบี่พิฆาตมังกรปรากฏออกมา ก็มีเสียงแปลกๆ ดังขึ้นจากก้นเหวทั้งสองด้าน กระบี่เริ่มสั่นอย่างรุนแรงราวกับว่ามันสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง

เฉินผิงคว้าจับกระบี่พิฆาตมังกรเอาไว้ แต่มันยังคงสั่นอย่างต่อเนื่องไม่ว่าเฉินผิงจะพยายามออกแรงควบคุมมันมากเพียงใดก็ตาม นับเป็นครั้งแรกที่เขาไม่สามารถควบคุมกระบี่พิฆาตมังกรของเขาได้

เมื่อไม่สามารถยื้อได้ เฉินผิงจึงคลายมือออก กระบี่พิฆาตมังกรก็หลุดออกจากนิ้วของเขา มันพุ่งขึ้นไปและลอยอยู่กลางอากาศพร้อมกับส่งเสียงพึมพำไม่หยุดราวกับว่ามันกำลังตอบสนองต่อเสียงที่ดังมาจากก้นเหว

"คุณเฉิน เกิดอะไรขึ้นครับ?” ฟ่านเจียงถามด้วยความประหลาดใจ

“ผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ผมคิดว่ามีอะไรบางอย่างที่มีอิทธิพลต่อกระบี่พิฆาตมังกรของผม” เฉินผิงแสดงความคิดเห็นด้วยสีหน้าเคร่งเครียดในขณะที่เขาจดจ่ออยู่กับกระบี่พิฆาตมังกรที่กำลังส่งเสียงพึมพำ

หึ่ง...

กระบี่พิฆาตมังกรเปล่งเสียงร้องออกมาเบาๆ อีกครั้งก่อนจะพุ่งตัวหายวับลงไปในเหวเบื้องล่างในพริบตา

ในขณะที่มันกำลังเคลื่อนลงไป แสงของกระบี่พิฆาตมังกรก็ส่องสว่างในความมืด ทำให้เฉินผิงและคนอื่นๆ สามารถมองเห็นสิ่งที่อยู่ด้านล่าง

น่าเสียดายที่เหวนั้นลึกเกินไป เพียงไม่กี่วินาที กระบี่พิฆาตมังกรก็ถูกความมืดดำกลืนกินไป

ด้วยความกังวลว่าอาจมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น เฉินผิงจึงพยายามเรียกกระบี่กลับคืนสู่มืออย่างรวดเร็วด้วยพลังจิตของเขา

ทันใดนั้น เขาก็ต้องรู้สึกตกตะลึงอย่างมาก เมื่อเขาตระหนักได้ว่าสายสัมพันธ์ระหว่างเขากับกระบี่พิฆาตมังกรได้หายไปเสียแล้ว!

เฉินผิงถึงกับหน้าซีดเมื่อความหวั่นวิตกท่วมท้นในจิตใจเขา

เป็นเวลานานมากแล้วที่กระบี่พิฆาตมังกรกลายเป็นหนึ่งเดียวกับเฉินผิง ยิ่งไปกว่านั้น ชายผู้นี้และกระบี่แห่งดาบยังมีความสัมพันธ์ทางวิญญาณร่วมกัน

ไม่แปลกใจเลยที่เฉินผิงจะร้อนใจเมื่อความสัมพันธ์นั้นได้ถูกตัดขาดอย่างกะทันหัน

ทันใดนั้น ก็เกิดเสียงของโลหะที่กระทบกันจะดังขึ้นจากส่วนลึกของเหว ฟังดูราวกับว่ามีคนสองคนกำลังดวลอาวุธกันอยู่