หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1815

เสียงกระทบกันของโลหะเมื่อสักครู่นี้ จะต้องเป็นเสียงของการต่อสู้ระหว่างกระบี่พิฆาตมังกรกับดาบวิญญาณอื่นๆ ในสุสานดาบ

เมื่อคิดเช่นนั้น เฉินผิงจึงตัดสินใจไปเยี่ยมสุสานแห่งดาบภายหลังจากที่ช่วยแอนนาออกมาได้เสียก่อน

เฉินผิงเก็บกระบี่พิฆาตมังกรไว้ในฝัก และขอให้แอนดรูว์นำทางต่อ พวกเขาจึงเริ่มเดินทางต่อไปตามเส้นทางอีกครั้ง

ไม่นานเส้นทางก็พาพวกเขามาถึงโล่งกว้าง เฉินผิงและคนอื่นๆ พบว่าตัวเองอยู่ในสถานที่สว่างไสวโดยมีชายชุดดำหลายคนเดินไปมา

ถึงกระนั้น กลับไม่มีใครให้ความสนใจกับแขกที่ไม่ได้รับเชิญอย่างพวกเขา

ตรงกลางห้องนั้นมีแท่นบูชาที่ทำจากศิลาผนึกตั้งตระหง่านอยู่ มันเปล่งประกายด้วยแสงเจิดจ้า โดยมีคนผู้หนึ่งถูกมัดไว้กับเสากลางแท่นบูชา คนผู้นั้นไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นแอนนา

เหนือแท่นบูชามีรูทรงกลมรูหนึ่งที่หันไปทางท้องฟ้า ลำแสงอันนุ่มนวลของดวงจันทร์บนท้องฟ้ายามค่ำคืนส่องผ่านรูเข้ามาและกระทบเข้าร่างของแอนนาราวกับแสงสปอตไลท์

“เจ้าหญิงแอนนาอยู่บนนั้นครับ” แอนดรูว์บอกกับเฉินผิง

จิตสังหารของเฉินผิงพุ่งขึ้นในทันที่เขาเห็นร่างกายที่ถูกผูกมัดของแอนนา

จิตสังหารของเขาแผ่ขยายไปทั่วทั้งซากโบราณสถานทันที

เมื่อสัมผัสได้ว่ามีผู้บุกรุก อเล็กซ์จึงรีบไปที่ทางเข้า

เมื่อเขาเห็นว่าแอนดรูว์นำผู้บุกรุกเข้ามาโดยมีโอมาร์ตามหลังมา โทสะของเขาก็พลุ่งพล่าน

“แอนดรูว์ คุณกล้าดียังไงถึงได้พาพวกมันมาที่นี่? คุณไม่เห็นคุณค่าชีวิตของภรรยาและลูกของคุณแล้วอย่างงั้นรึ?” อเล็กซ์คำราม

แอนดรูว์ได้แต่ก้มหน้าลงและนิ่งเงียบ

เมื่อเห็นว่าแอนดรูว์ไม่พูด อเล็กซ์ก็หันไปสนใจโอมาร์ “โอมาร์ ฉันสั่งให้แกหยุดพวกเขาเอาไว้ที่ด้านนอก แล้วทำไมพวกเขาถึงยังเข้ามาที่นี่ได้อีก?”

"คุณอเล็กซ์ ความแข็งแกร่งของผมไม่อาจทัดเทียมกับพวกเขาได้ แทบเป็นไปไม่ได้ที่ผมขวางพวกเขาไว้” โอมาร์ตอบตามความเป็นจริง

“หึ! แกจงใจทำแบบนั้น ใช่มั้ย? แกกำลังจะบอกฉันว่าแกสู้คนตาบอดไม่ได้งั้นรึ?”

ในสายตาของอเล็กซ์ โจเอลเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด แต่แม้แต่โจเอลก็ไม่คู่ต่อสู้ของโอมาร์