หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1816

ทุกคนต่างประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เฉินผิงเพียงแต่จ้องตรงไปข้างหน้าโดยไม่มีท่าทีว่าจะหยุดอเล็กซ์

ฟ่านเจียงชำเลืองมองเฉินผิง เมื่อเห็นว่าเฉินผิงไม่เคลื่อนไหว เขาจึงอยู่เฉยเช่นกัน แต่ลึกๆ ในใจของเขาแล้ว เขารู้สึกสับสนว่าทำไมเฉินผิงยังคงนิ่งอยู่

"คุณเฉินครับ โปรดช่วยเจ้าหญิงแอนนาด้วย!” เมื่อแอนดรูว์เห็นว่าเฉินผิงไม่ทำอะไรเลย เขาจึงเริ่มกล่าวอ้อนวอน

“หึ! คุณตัดสินใจทรยศต่อเจ้าหญิงของคุณ แต่ตอนนี้คุณกำลังขอให้เราช่วยเธออย่างงั้นหรือ? คุณก็ไม่ต่างอะไรกับโสเภณีที่ร้องขออนุสาวรีย์แห่งความบริสุทธิ์!” หูหม่าซือถ่มน้ำลายใส่แอนดรูว์ด้วยความดูถูก

หูหม่าซือดูถูกคนทรยศอย่างแอนดรูว์อย่างยิ่ง แม้ว่าอีกฝ่ายอาจไม่เข้าใจคำเปรียบเทียบที่เขาใช้ แต่หูหม่าซือก็ยังต้องการเยาะเย้ยเขาอยู่ดี

แอนดรูว์ก้มหน้าลงด้วยความละอายแก่ใจ เขารู้ดีว่าความผิดพลาดบางอย่างไม่สามารถให้อภัยได้

เมื่อถึงเวลา อเล็กซ์ก็ยืนอยู่บนแท่นบูชาและพึมพำภายใต้ลมหายใจของเขา ดูราวกับว่าเขากำลังร่ายคาถาอะไรบางอย่าง

วินาทีต่อมา เขาใช้คทาของเขาแทงลงบนพื้นต่อหน้าแอนนา

หินรัตนชาติบนคทาเปล่งลำแสงสีน้ำเงินที่พุ่งตรงไปยังเมฆ

ครืน...

พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือนขณะที่ลำแสงที่หมุนวนรอบแท่นเริ่มหมุนเร็วขึ้นและเร็วขึ้น

รัศมีที่น่าสะพรึงกลัวค่อยๆ ปรากฏออกมาจากใต้พื้นดิน ส่งผลให้ทุกคนตกตะลึง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า!” อเล็กซ์ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งดังไปทั่ว

แอนนาซึ่งถูกมัดไว้กับเสาหินพบว่าความพยายามของเธอที่จะหลุดพ้นนั้นไร้ผล ในท้ายที่สุด เธอทำได้เพียงมองดูเฉินผิงหมดหนทาง

ทำไมเฉินผิงไม่ช่วยฉัน?

ในไม่ช้าหมอกสีดำก็ลอยขึ้นจากใต้ดิน สิ่งมีชีวิตที่น่าสยดสยองที่มีกรงเล็บและเขี้ยวแหลมคมเริ่มก่อตัวขึ้นท่ามกลางหมอก

เหล่าวิญญาณมากมายรวมตัวกันรอบแท่นบูชา เพียงไม่กี่วินาที แท่นบูชาก็ถูกหมอกดำบดบังการมองเห็นของทุกคนที่อยู่ใต้แท่นบูชา

ความหวาดกลัวปรากฏเด่นชัดบนใบหน้าของโจเอล ขณะที่เขาทรุดตัวลงกับพื้น พึมพำกับตัวเอง “พวกปีศาจมาแล้ว... พวกปีศาจได้ออกมาแล้ว...”