หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1817

หลังจากปลดเปลื้องพันธนาการของแอนนาแล้ว เธอก็ร้องไห้พร้อมกระโดดเข้าสู่อ้อมกอดของเฉินผิงทันที

แอนนาผู้สิ้นหวังพบคำปลอบขวัญในใจของเธอเมื่อเห็นเฉินผิง

“ให้ผมจัดการกับผู้ชายคนนี้ก่อน แล้วคุณค่อยมากอดผมทีหลัง ผมจะกำจัดเขาได้ยังไงถ้าตัวคุณมาติดอยู่กับผมแบบนี้?” เฉินผิงพูดด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่ทำอะไรไม่ถูก

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แอนนาก็ปล่อยเฉินผิงทันที ยังไงเสียตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่พ้นจากอันตราย

ทั่วทั้งบริเวณยังคงถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีดำ และอเล็กซ์ยังคงจ้องมองเฉินผิงด้วยแววตาที่มุ่งมั่น

“พวกมันก็แค่พลังงานลบและวิญญาณเท่านั้น คุณต้องทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้นเชียวรึ? เจ้าคนโง่อวดดี” เฉินผิงจ้องมองอเล็กซ์อย่างเย็นชาก่อนจะเดินตรงไปหาเขา

ขณะที่อเล็กซ์กำลังมองดูเฉินผิงที่กำลังใกล้เข้ามา หัวใจของเขาก็เริ่มสั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว

“นี่คือปีศาจ แกเองนี่แหละที่อวดดี” เมื่อพูดจบ อเล็กซ์ก็เริ่มประสานผนึกที่มือของเขา เพียงไม่นาน หมอกสีดำก็รวมตัวกันและควบแน่นเป็นสัตว์ประหลาดที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์ “เมื่อปีศาจได้ถูกอัญเชิญ ทุกคนจะต้องตาย”

อเล็กซ์ควบคุมสัตว์ประหลาดรูปร่างคล้ายมนุษย์ที่สร้างขึ้นเตรียมโจมตีเฉินผิง

แสงสีทองสว่างวาบบนร่างของเฉินผิง ก่อนที่เขาจะพุ่งตัวฟาดฝ่ามือเข้าใส่เจ้าสัตว์ประหลาดนั่น

เจ้าสัตว์ประหลาดรูปร่างคล้ายมนุษย์กระจายตัวหายไปในหมอกและบริเวณโดยรอบอีกครั้งเมื่อได้รับแรงระเบิด

“นะ-นี่มัน...” อเล็กซ์ตกตะลึง

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่รอให้อเล็กซ์สงบสติอารมณ์ เขาเหวี่ยงฝ่ามือเข้าใส่อีกครั้ง

อเล็กซ์ตกจากแท่นบูชาในทันที

“ฟ่านเจียง กำจัดเจ้าคนพวกนี้ซะแล้วคุ้มกันฉันด้วย นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับฉันในการบำเพ็ญฌาน” เฉินผิงสั่งฟ่านเจียงจากบนแท่นบูชา

“ครับ คุณเฉิน” ฟ่านเจียงพยักหน้า

ฟ่านเจียงคนเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะจัดการกับคนเหล่านี้ ยิ่งไปกว่านั้น หูหม่าซือและเก๋อหยู่หานก็อยู่ด้วย

“ตอนนี้คุณสามารถลงไปได้แล้ว ไม่ต้องห่วง มีคนคอยปกป้องคุณอยู่ ผมต้องจัดการกับพลังลบที่นี่ก่อน” เฉินผิงส่งแอนนาออกจากแท่นบูชาและนั่งขัดสมาธิลงก่อนจะเริ่มกลั่นวิญญาณและพลังงานลบเหล่านั้น