หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1818

เมื่อเฉินผิงลงมาจากแท่นบูชา หูหม่าซือก็ก้าวไปข้างหน้าและตบไหล่เฉินผิง “ไอ้หนู คุณนี่โชคดีอีกแล้ว”

เฉินผิงเพียงยิ้มบางๆ แล้วมองไปรอบๆ “ผมได้ยินเสียงคำรามของปีศาจเสือ แก่นอสูรของมันอยู่ที่ไหน?”

ทั้งฟ่านเจียงและเก๋อหยู่หานหันไปทางหูหม่าซือ

อย่างไรก็ตาม หูหม่าซือปิดกระเป๋าของเขาและพูดว่า “เฉินผิง ผมมาที่นี่กับคุณด้วยความยากลำบาก ให้ผมเก็บแก่นอสูรไว้สักอันก็ไม่ได้เหรอ? อย่าบอกนะว่าคุณจะเอาสิ่งนี่ไปด้วย”

“ไม่อยู่แล้ว ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณมากๆ แก่นอสูรอันเดียวจะเป็นไรไป? คุณสามารถเอาไปอีกเป็นสิบอันก็ย่อมได้ ไม่เป็นไรหรอก” เฉินผิงยิ้ม

“อย่างน้อยคุณก็ยังมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอยู่บ้างนะ” หูหม่าซือรู้สึกผ่อนคลายกับคำพูดของเฉินผิง

ขณะนั้น ฟ่านเจียงกระซิบว่า “คุณเฉินครับ คุณควรไปดูเจ้าหญิงแอนนาหน่อยนะครับ เธอไม่ได้กินหรือดื่มอะไรเลยในช่วงสองถึงสามวันที่ผ่านมา เธอดูหดหู่อย่างไม่น่าเชื่อ”

ในที่สุดเฉินผิงก็สังเกตเห็นแอนนานั่งหลบอยู่ในมุมหนึ่ง เธอผอมลงมากในเวลาเพียงไม่กี่วัน

เขารู้ว่าเธอต้องรู้สึกหดหู่ใจหลังจากต้องเจอกับเรื่องราวเช่นนั้น ดังนั้น เฉินผิงจึงเดินเข้าไปหาเธอ

“เจ้าหญิงแอนนา จิตใจของผู้คนไม่อาจหยั่งรู้ได้ ไม่จำเป็นต้องรู้สึกเศ้ราใจเพราะคนทรยศหรอกนะ” เฉินผิงพูดปลอบ

อย่างไรก็ตาม แอนนาส่ายศีรษะ “ฉันไม่ได้เศร้าเพราะการทรยศของแอนดรูว์หรอกนะ แต่การช่วยพ่อคงเป็นไปไม่ได้แล้วเพราะราชาสมุนไพรไม่ได้อยู่ที่นี่”

หลังจากที่แอนนาพบว่าราชาสมุนไพรเป็นเรื่องโกหก เธอรู้สึกกังวลอยู่เสมอเกี่ยวกับความปลอดภัยของพ่อของเธอ

เมื่อเฉินผิงเข้าใจสาเหตุของความโศกเศร้าของแอนนา เขาจึงพูดอย่างมั่นใจว่า “เจ้าหญิงแอนนา อย่ากังวลไปเลย เมื่อจัดการกับซากปรักหักพังโบราณเรียบร้อยแล้ว ผมจะกลับไปกับคุณ ผมมั่นใจว่าผมสามารถรักษาพ่อของคุณได้”

"จริงเหรอ?" นัยน์ตาของแอนนาเป็นประกาย เธอจ้องมองเฉินผิงอย่างตั้งใจ

"แน่นอน ผมไม่กล้าล้อเล่นกับเจ้าหญิงแห่งฉวงกั๋วหรอกนะ” เฉินผิงยิ้มจางๆ

แอนนารู้สึกได้รับกำลังใจเพิ่มขึ้นทันที เธอเริ่มยิ้มอีกครั้ง