เฉินผิงพุ่งตัวไปข้างหน้าในพร้อมกระบี่พิฆาตมังกรในมือ
แม้จะเห็นเฉินผิงเข้ามาอย่างรวดเร็ว หุ่นเชิดดาบกกลับไม่มีปฏิกิริยาใด มันยังคงเดินหน้าต่อไป จากนั้น มันยกแขนทั้งสองข้างขึ้นและใช้มันสกัดกั้นพลังกระบี่ที่เฉินผิงเหวี่ยงเข้ามา
แม้หุ่นเชิดดาบรับมือได้ยาก แต่การกระทำโง่ๆ ของมันทำให้เฉินผิงยิ้มออกมาอย่างลิงโลด มันโง่พอที่จะใช้ร่างกายของมันเพื่อสกัดกั้นการโจมตีของดาบวิญญาณ ดังนั้นผลลัพธ์จึงชัดเจน
พลังของกระบี่พิฆาตมังกรเพิ่มขึ้นอย่างมากเนื่องจากได้ดูดซับพลังดาบจำนวนมหาศาลและวิญญาณดาบที่ดูดซับเข้าไป แขนของหุ่นเชิดดาบถูกตัดด้วยการฟันเพียงครั้งเดียวจากคมมีดสีเขียวเรืองแสงของกระบี่พิฆาตมังกร
แม้จะถูกตัดแขนทั้งสองข้าง แต่หุ่นเชิดดาบยังคงไม่สะทกสะท้าน มันโบกแขนอีกครึ่งหนึ่งที่เหลือและพุ่งตรงไปที่เฉินผิง
เฉินผิงรู้ว่าทางเลือกเดียวคือตัดหุ่นเชิดดาบออกเป็นชิ้นๆ เพราะการตัดศีรษะคงไม่ได้ผล เขาเหวี่ยงกระบี่พิฆาตมังกรเข้าใส่ในขณะที่หุ่นเชิดดาบวิ่งเข้ามาหาเขา เพียงชั่วพริบตา ศัตรูของเขาก็ถูกพลังดาบอันทรงพลังจากกระบี่พิฆาตมังกรของเฉินผิงกลืนกิน
“รับไปซะ!” เฉินผิงคำราม
หุ่นเชิดดาบถูกทำลายทันทีเมื่อแสงสีเขียวของดาบระเบิดออกราวกับดอกไม้ไฟ ชิ้นส่วนเนื้อและเลือดกระจัดกระจายไปทั่ว มันสลายกลายเป็นชิ้นๆ
เฉินผิงยิ้มกว้างและรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นแขนขาหักกระจัดกระจายไปทั่วพื้น พลังของกระบี่พิฆาตมังกรเพิ่มพูนขึ้นอย่างมาก และตอนนี้ก็มีความผูกพันของวิญญาณดาบเพิ่มมากยิ่งขึ้น
เฉินผิงตั้งใจที่จะผ่านดาบยาวจำนวนมากมายที่จับกลุ่มกันหนาแน่นเพื่อค้นหาดาบมารที่ถูกเก็บซ่อนเอาไว้หลังจากจัดการกับหุ่นเชิดดาบ เนื่องจากมันมีพลังถึงขนาดที่สามารถทำลายได้ทั้งสำนัก เขาจึงสงสัยว่ามันเป็นดาบมารประเภทไหน
เขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว แต่ดาบยาวทั้งหมดบนพื้นเริ่มเปล่งแสงก่อนที่ดาบจะพุ่งขึ้นไปในอากาศ
ภาพที่เฉินผิงด้เห็นตรงหน้าเริ่มเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ เมื่อแสงนั่นส่องลงมาที่เขา
ในที่สุด แสงก็หายไป จู่ๆ เฉินผิงก็พบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางเนินทรายสีเหลือง
เฉินผิงรู้สึกประหลาดใจเมื่อเขาตระหนักได้ว่า เขามองไม่เห็นเนินทรายในทีแรก
ตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่ในสุสานดาบงั้นเหรอ?ทำไมฉันถึงได้มาอยู่ที่ทะเลทรายได้?
ขณะที่เฉินผิงกำลังงุนงง เหล่าดาบยาวก็ลอยขึ้นไปในอากาศจากใต้พื้นทราย
จากนั้นก็พลังดาบก็ปรากฏขึ้นจากคมมีดและพุ่งตรงไปยังทิศทางของเฉินผิง
ฉั่ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...