หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1824

เฉินผิงพุ่งตัวไปข้างหน้าในพร้อมกระบี่พิฆาตมังกรในมือ

แม้จะเห็นเฉินผิงเข้ามาอย่างรวดเร็ว หุ่นเชิดดาบกกลับไม่มีปฏิกิริยาใด มันยังคงเดินหน้าต่อไป จากนั้น มันยกแขนทั้งสองข้างขึ้นและใช้มันสกัดกั้นพลังกระบี่ที่เฉินผิงเหวี่ยงเข้ามา

แม้หุ่นเชิดดาบรับมือได้ยาก แต่การกระทำโง่ๆ ของมันทำให้เฉินผิงยิ้มออกมาอย่างลิงโลด มันโง่พอที่จะใช้ร่างกายของมันเพื่อสกัดกั้นการโจมตีของดาบวิญญาณ ดังนั้นผลลัพธ์จึงชัดเจน

พลังของกระบี่พิฆาตมังกรเพิ่มขึ้นอย่างมากเนื่องจากได้ดูดซับพลังดาบจำนวนมหาศาลและวิญญาณดาบที่ดูดซับเข้าไป แขนของหุ่นเชิดดาบถูกตัดด้วยการฟันเพียงครั้งเดียวจากคมมีดสีเขียวเรืองแสงของกระบี่พิฆาตมังกร

แม้จะถูกตัดแขนทั้งสองข้าง แต่หุ่นเชิดดาบยังคงไม่สะทกสะท้าน มันโบกแขนอีกครึ่งหนึ่งที่เหลือและพุ่งตรงไปที่เฉินผิง

เฉินผิงรู้ว่าทางเลือกเดียวคือตัดหุ่นเชิดดาบออกเป็นชิ้นๆ เพราะการตัดศีรษะคงไม่ได้ผล เขาเหวี่ยงกระบี่พิฆาตมังกรเข้าใส่ในขณะที่หุ่นเชิดดาบวิ่งเข้ามาหาเขา เพียงชั่วพริบตา ศัตรูของเขาก็ถูกพลังดาบอันทรงพลังจากกระบี่พิฆาตมังกรของเฉินผิงกลืนกิน

“รับไปซะ!” เฉินผิงคำราม

หุ่นเชิดดาบถูกทำลายทันทีเมื่อแสงสีเขียวของดาบระเบิดออกราวกับดอกไม้ไฟ ชิ้นส่วนเนื้อและเลือดกระจัดกระจายไปทั่ว มันสลายกลายเป็นชิ้นๆ

เฉินผิงยิ้มกว้างและรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นแขนขาหักกระจัดกระจายไปทั่วพื้น พลังของกระบี่พิฆาตมังกรเพิ่มพูนขึ้นอย่างมาก และตอนนี้ก็มีความผูกพันของวิญญาณดาบเพิ่มมากยิ่งขึ้น

เฉินผิงตั้งใจที่จะผ่านดาบยาวจำนวนมากมายที่จับกลุ่มกันหนาแน่นเพื่อค้นหาดาบมารที่ถูกเก็บซ่อนเอาไว้หลังจากจัดการกับหุ่นเชิดดาบ เนื่องจากมันมีพลังถึงขนาดที่สามารถทำลายได้ทั้งสำนัก เขาจึงสงสัยว่ามันเป็นดาบมารประเภทไหน

เขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว แต่ดาบยาวทั้งหมดบนพื้นเริ่มเปล่งแสงก่อนที่ดาบจะพุ่งขึ้นไปในอากาศ

ภาพที่เฉินผิงด้เห็นตรงหน้าเริ่มเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ เมื่อแสงนั่นส่องลงมาที่เขา

ในที่สุด แสงก็หายไป จู่ๆ เฉินผิงก็พบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางเนินทรายสีเหลือง

เฉินผิงรู้สึกประหลาดใจเมื่อเขาตระหนักได้ว่า เขามองไม่เห็นเนินทรายในทีแรก

ตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่ในสุสานดาบงั้นเหรอ?ทำไมฉันถึงได้มาอยู่ที่ทะเลทรายได้?

ขณะที่เฉินผิงกำลังงุนงง เหล่าดาบยาวก็ลอยขึ้นไปในอากาศจากใต้พื้นทราย

จากนั้นก็พลังดาบก็ปรากฏขึ้นจากคมมีดและพุ่งตรงไปยังทิศทางของเฉินผิง

ฉั่ว!

เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงพูดขึ้นทันที “ท่านครับ ท่านเป็นใครกัน? ที่นี่ที่ไหน?"

เฉินผิงอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ชายสูงวัยยังคงเงียบขรึม ก่อนที่เขาจะเหวี่ยงดาบยาวที่อยู่ในมือของเขา จากนั้น ดาบยาวจำนวนมากปรากฏขึ้นจากใต้ผืนทราย โอบล้อมเฉินผิงอย่างแน่นหนา

เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อยหลังจากเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ในเวลาเดียวกัน ลำแสงสีเขียวเริ่มส่องแสงสว่างจากกระบี่พิฆาตมังกรในมือของเขา

ดาบยาวจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มพุ่งเข้าหาเฉินผิงราวกับห่าฝน

เฉินผิงไม่มีทางเลือกนอกจากกวัดแกว่งกระบี่พิฆาตมังกรของเขาอย่างสิ้นหวัง โดยนึกภาพว่ามันเป็นกำแพงดาบที่แข็งแกร่ง

แกร๊ง! แกร๊ง! แกร๊ง!

เสียงโลหะกระทบกันอย่างต่อเนื่อง ดาบจำนวนมากแตกหักกระจัดกระจายไปทั่วพื้น