หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1825

ไม่นาน เฉินผิงก็ตระหนักว่ากระบี่พิฆาตมังกรในมือของเขาแข็งแกร่งขึ้นด้วยดาบทุกเล่มที่เขาทำลาย

บางทีนี่อาจคล้ายกับการฝึกฝนกระบี่พิฆาตมังกรของฉัน!

เมื่อความคิดนั้นแล่นเข้ามาในหัว เฉินผิงก็ควงกระบี่พิฆาตมังกรของเขาด้วยพละกำลังที่เพิ่มขึ้น

ในเวลาไม่นาน เศษชิ้นส่วนดาบจำนวนมากก็เกลื่อนพื้น เม็ดเหงื่อไหลบนหน้าผากของเฉินผิงอันเกิดจากความพยายามของเขา

เฉินผิงยังคงกัดฟันและพยายามต่อไป เขารู้ว่าการต่อสู้นี้เป็นดั่งบททดสอบสำหรับกระบี่พิฆาตมังกรพอๆ กับสำหรับเขา

หลังจากทำลายดาบเล่มสุดท้ายออกเป็นสองท่อน เขาก็ทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง

ชายชรามองไปที่เฉินผิง เขาดูเหมือนจะยิ้มออกมา

เขากล่าวว่า “เจ้าได้ผ่านการทดสอบนี้แล้ว และข้าหวังว่าเจ้าจะประสบความสำเร็จไปจนถึงที่สุด เมื่อนั้นเจ้าจะได้บรรลุถึงความปรารถนาของพวกเราตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา...”

เฉินผิงกำลังจะถามว่าเขาเป็นใคร แต่จู่ๆ ชายชราก็ขว้างดาบไปทางเฉินผิงก่อนที่ร่างของเขาจะหายวับไปในอากาศ

ดาบพุ่งเข้าหาเฉินผิงและหยุดห่างจากหน้าเขาเพียงไม่กี่นิ้ว

ดาบเปล่งแสงสลัวก่อนที่ทันจะถูกซึ่งถูกกระบี่พิฆาตมังกรดูดซับไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นดาบนั่นก็ตกลงสู่พื้นและสลายตัวกลายเป็นฝุ่นในที่สุด

ในขณะเดียวกัน สภาพแวดล้อมของเฉินผิงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เขายังคงอยู่ที่จุดเดิม อาคมแห่งดาบที่อยู่ข้างหน้าเขาก็หายไป

เฉินผิงมองไปรอบๆ แต่ไม่เห็นใครอยู่รอบตัวเขา พลังดาบในอากาศดูเหมือนจะลดลงเช่นกัน

เขาพึมพำ “นั่นคือทั้งหมดที่ฉันต้องทำเพื่อจะได้เจอกับดาบมารอย่างงั้นรึ?”

แม้เขาจะคลางแคลงใจ แต่เฉินผิงก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ

มันคงจะง่ายเกินไปถ้าฉันค้นพบดาบมารได้เร็วเช่นนี้

เขาเดินไปกว่าสิบนาทีและในที่สุดก็พบกับพื้นที่ที่เต็มไปด้วยพลังดาบอีกครั้ง ซึ่งในครั้งนี้ มันมีพลังที่แข็งแกร่งกว่าที่เขาเคยประสบมาก่อนหน้านี้

มันแตกต่างไปจากกำแพงดาบก่อนหน้านี้ มีเพียงดาบสามเล่มที่ปักอยู่บนพื้นและเรียงกันเป็นรูปสามเหลี่ยม

เฉินผิงรู้ทันทีว่าดาบสามเล่มเป็นตัวแทนของอาคมแห่งดาบ