“ตอนนี้ดาบมารถูกทำลายแล้ว ในที่สุดพวกเราก็สามารถก้าวเข้าสู่ชีวิตหลังความตายได้เสียที...”
ชายชราจ้องมองเฉินผิง รอยยิ้มจางๆ กระจายไปทั่วใบหน้าของเขาขณะที่เขาค่อยๆ หายไปในอากาศ
เมื่อคิดว่าความโลภเพียงชั่วขณะก็สามารถทำลายล้างทั้งสำนักได้! เฉินผิงถอนหายใจออกมา
จากนั้นเฉินผิงก็เดินทางกลับออกมาจากสุสาน แต่ก็พบว่าหูหม่าซือไม่ได้อยู่ในจุดเดิมที่เขารออยู่เสียแล้ว
เฉินผิงใช้เส้นทางเดิมกลับออกไปอย่างช่วยไม่ได้เพียงลำพัง
ในขณะเดียวกัน หูหม่าซือกำลังนั่งอยู่ในซากปรักหักพังโบราณท่าทางดูสิ้นหวัง
“ฉันคิดว่าเราควรกลับไป ฉันยังต้องคิดหาวิธีบอกข่าวกับผู้หญิงเหล่านั้นที่รออยู่ที่โรงแรม ผู้ชายคนนั้นปรารถนาเพื่อประโยชน์ของตัวเองมากเกินไป ทั้งๆ ที่เขารู้ว่าผู้หญิงทุกคนกำลังรอเขา แต่เขาไม่เคยเรียนรู้ที่จะทะนุถนอมพวกเขาเลย ความกล้าหาญบางอย่างได้ผลักดันให้เขาเดินเข้าไปด้านใน ช่างเป็นการกระทำที่โง่เขลาและฆ่าตัวตายจริงๆ” เขากล่าวกับฟ่านเจียงและคนอื่นๆ
“มะ-ไม่มีทาง... เฉินต้องไม่ตาย! เขาสัญญาว่าจะรักษาพ่อของฉัน!”
น้ำตาเอ่อคลอในดวงตาของแอนนา ถ้าเฉินผิงตาย ใครกันจะรักษาพ่อของเธอได้?
"คุณหูหม่าซือ ไม่มีทางที่คุณเฉินจะตายง่ายๆ เช่นนั้นหรอกครับ จริงมั้ย? คุณเห็นเขาตายด้วยตาของคุณเองหรือเปล่าครับ?”
ฟ่านเจียงไม่มั่นใจว่าเฉินผิงจะพบกับความตายเร็วเช่นนี้ เหนือสิ่งอื่นใด อีกฝ่ายยังถึงบุตรแห่งมังกร
“คุณสงสัยฉันงั้นเหรอ? ข้างในไม่มีอะไรนอกจากอันตราย เขาจะไม่มีทางทำสำเร็จ” หูหม่าซือปฏิเสธอย่างมั่นใจ
ทันใดนั้น เก๋อหยู่หานก็พูดขึ้นว่า “ฉันเองก็คิดว่าเฉินผิงจะต้องรอดออกมาได้”
ในทางกลับกัน หูหม่าซือไม่กล้าหักล้างความคิดเห็นของเก๋อหยู่หานเพราะเขาตระหนักดีถึงตัวตนของเก๋อหยู่หาน เขาจึงไม่กล้ารุกรานผู้หญิงคนนั้นแม้แต่น้อย
"ดี ในเมื่อพวกคุณไม่เชื่อฉัน เราทุกคนสามารถรอที่นี่ได้อีกสองสามวัน ถ้าถึงตอนนั้นเรายังไม่เห็นเฉินผิงกลับมา เราจะออกจากที่นี่ เราไม่สามารถอยู่ที่นี่ชั่วนิรันดร์หรอกนะ จริงมั้ย?”
หูหม่าซือรู้สึกโกรธ
ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนั้น เสียงของเฉินผิงก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “ใครบอกว่าผมตายแล้ว? หูหม่าซือคุณยังไม่เห็นลมหายใจเฮือกสุดท้ายของผมเลยนะ จริงมั้ย? คุณกำลังสาปแช่งผมอย่างนั้นเหรอ?”
“เฉินผิง!”
วินาทีที่เฉินผิงเดินเข้ามา แอนนาเป็นคนแรกที่พุ่งเข้าไปหาเขาอย่างตื่นเต้น “ฉันรู้ว่าคุณยังมีชีวิตอยู่!”
“ให้ตายสิ! คุณนี่หนังเหนียวเหลือเกิน! พลังดาบภายในสุสานดาบนั้นทรงพลังมาก แต่คุณก็ยังรอดออกมาได้”
หูหม่าซือค่อนข้างประหลาดใจที่เห็นเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...