ขณะนี้กระบี่พิฆาตมังกรของเขาได้เข้าสู่ระดับอาวุธศักดิ์สิทธิ์แล้ว
นอกจากนี้ ด้วยร่างของมารโลหิต เฉินผิงจึงมีความมั่นใจเต็มที่ในการเอาชนะศึกนี้
ตราบใดที่เขาใช้ของสองสิ่งนี้ให้เป็นประโยชน์ เฉินผิงก็แน่ใจว่าเขาสามารถกำจัดสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ได้
“ตกลง ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
หลงซิงซูพยักหน้า
เฉินผิงได้กลับไปพักผ่อนที่ห้องของเขา แม้หลายคนต้องการพบเขาเมื่อรู้ข่าวว่าเขากลับมาแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม เฉินผิงกลับปฏิเสธคำขอของพวกเขาทั้งหมด
ข่าวการกลับมาของเฉินผิง ได้ยินไปถึงหูของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ทันที
เจ็ดนักรบเสื้อคลุมสีเงินรมดำนั่งอยู่ในมุมต่างๆ ของห้อง ขณะที่หนิงจื้อนั่งอยู่ด้านหน้าด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ
หนิงจื้อสวมเสื้อคลุมทองแดงรมดำ อย่างไรก็ตาม เหล่าคนใส่เสื้อคลุมเงินรมดำอีกเจ็ดคนก้มศีรษะลงด้วยความเคารพเมื่อเห็นเขา
อัตตาของหนิงจื้อสูงขึ้นเมื่อเขาเห็นวิธีที่คนทั้งเจ็ดปฏิบัติต่อเขา
“เฉินผิงกลับมาแล้ว แกหาคิดวิธีที่จะเอาชนะเขาได้หรือยัง? เขาจะต้องสร้างปัญหาให้กับสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้อย่างแน่นอน นอกจากนี้ ท่านต้าเหนิงต้องการร่างกายของเขา พวกแกทุกคนต้องคิดหาหนทางโดยเร็ว” หนิงจื้อพูดอย่างเย่อหยิ่ง
“ท่านทูตมาร เราจะพยายามจับเฉินผิงให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ พวกเรามีกันตั้งเจ็ดคน และเรามีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ถึงสองชิ้น เฉินผิงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเราอย่างแน่นอนครับ” เหล่าต้ากล่าวกับหนิงจื้อด้วยความเคารพในขณะที่เขาลุกขึ้น
แม้ว่าหนิงจื้อจะยังหนุ่มและเป็นเพียงระดับชุดคลุมทองแดงรมดำ แต่เหล่าต้าและคนอื่นๆ ก็ต้องเคารพเขา ทูตมารชอบร่างกายของหนิงจื้อ และตอนนี้ก็ได้ครอบครองร่างกายของเขาแล้ว ดังนั้นระดับเสื้อคลุมเงินรมดำจึงต้องเชื่อฟังคำสั่งของเขา
"ตกลง ฉันให้เวลาพวกแกสามวันเท่านั้น หากจับตัวเขาไม่ได้ภายในสามวัน แกจะถูกลงโทษ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...