หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1838

พวกเขากำลังครุ่นคิดอย่างหนักว่าจะจับเฉินผิงมาได้อย่างไร พวกเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าเฉินผิงจะส่งคำเชิญมาให้พวกเขาแทน

"เกิดอะไรขึ้น?" เหล่าต้าถาม

“ดูสิเหล่าต้า ผู้ชายคนนั้น เฉินผิงกำลังยั่วยุเรา เจ้าโง่นั้นช่วยให้เราไม่ต้องไปหาเขา”

เหล่าอู่ส่งคำเชิญประลองท้าทายไปยังเหล่าต้าอย่างตื่นเต้น

เมื่อมองไปที่คำเชิญประลอง เหล่าต้าก็หัวเราะออกมา “เฉินผิงไม่สามารถตำหนิเราได้ ในเมื่อเขาเองก็ปรารถนาความตายอยู่แล้ว หลังจากพรุ่งนี้ สัญลักษณ์สีเงินบนเสื้อคลุมสีดำของเราจะถูกแทนที่ด้วยสีทอง”

อีกทางด้านหนี่ง หลงซิงซูได้กลับไปที่สำนักมังกรเพื่อรายงานกับเฉินผิง ว่าเขาส่งคำเชิญท้าประลองได้สำเร็จแล้ว

“เฉินผิง ผมคิดว่าเราควรจะส่งคนไปที่นั่นเพิ่มในวันพรุ่งนี้ เผื่อว่ามีอะไรเกิดขึ้น”

หลงซิงซูกลัวว่าเฉินผิงจะถูกเอาเปรียบในสนามประลอง

"ไม่เป็นไรหรอก ผมยังมีงานอย่างอื่นให้พวกคุณทำ” เฉินผิงพูดอย่างเรียบเฉย

หลงซิงซูรู้สึกสงสัย “มันคืออะไรครับ เฉินผิง?”

“นำผู้คนไปที่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ จงเอาชนะและพิชิตพวกมันในวันพรุ่งนี้ในระหว่างการประลอง ผมไม่ต้งอการเห็นพวกเขาในจิงตูอีกต่อไป”

หลงซิงซูรู้สึกตื่นเต้นทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น "ไม่มีปัญหาครับ! ปล่อยให้หน้าที่ของผมเองครับ"

การเอาชนะและพิชิตสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้นั้นจะต้องจัดการให้เรียบร้อยราบคาบ

ถ้าข่าวนี้แพร่ออกไป มันจะต้องถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์อย่างแน่นอน

ไม่นานหลังจากที่หลงซิงซูจากไป หูหม่าซือก็มาหาเฉินผิงด้วยความประหลาดใจ

"หูหม่าซือ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ในเวลานี้แทนที่จะอยู่กับผู้หญิง” เฉินผิงถามอย่างสงสัย

“เฉินผิง มีคนต้องการพบคุณ” หูหม่าซือตอบ

"ไม่ล่ะ ผมได้บอกไว้อย่างชัดเจนแล้วว่าปฏิเสธการเยี่ยมเยียนทั้งหมดในวันนี้”

เฉินผิงส่ายศีรษะของเขา

หูหม่าซือพูดออกมาด้วยสีหน้าและท่าทางที่ดูเคร่งเครียด “ฟังนะ คุณต้องพบกับคนผู้นี้ ถ้าคุณไม่พบเขาล่ะก็มิตรภาพของเราจะจบลงที่นี่”

เฉินผิงมองดูหูหม่าซืออย่างไม่เชื่อสายตา

"หูหม่าซือ คนๆ นั้นเป็นคนในครอบครัวของคุณหรือเปล่า?”

“การท้าประลองกับสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้นะเหรอ?”

โจวเจี๋ยยิ้ม

ในขณะนั้น เฉินผิงตัวแข็งทื่อและรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็หายไปทันที

เขาไม่ได้บอกใครเกี่ยวกับการท้าประลองนี้นอกจากหลงซิงซู

ดังนั้นเฉินผิงจึงรู้สึกประหลาดใจและเป็นกังวลเมื่อโจวเจี๋ยรู้เรื่องนี้

"ท้าประลอง? ประลองกันแบบไหน?”

หูหม่าซือรู้สึกสับสนเพราะเขาไม่รู้ว่าเฉินผิงได้ส่งคำเชิญท้าประลองไปยังสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

“ฉันคิดว่าเราตกลงว่าคุณจะไม่เข้ามาขัดจังหวะ? ถ้ายังขืนทำอีกก็ออกไปซะ!”

โจวเจี๋ยยิงจ้องเขม็งไปยังหูหม่าซือ

“โอเค ผมเข้าใจแล้ว ผมจะยืนอยู่เงียบๆ” หูหม่าซือรีบพูดขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อเขารู้ตัวว่าเขาผิดสัญญา

เมื่อมองพฤติกรรมของหูหม่าซือแล้ว เฉินผิงถึงกับพูดอะไรไม่ออก เขาได้ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของเธอเสียแล้ว