หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1850

ตู้ม!

กระบี่พิฆาตมังกรนั้นดูราวกับเป็นมังกรจริงๆ เมื่อแสงของกระบี่ส่องลงมาจากฟ้า

ฝูงชนต่างประหลาดใจเมื่อได้เห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า

พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่ากระบี่จะสามารถเปล่งพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้ด้วยตัวของมันเอง และพลังนั้นก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์แม้แต่น้อย

ดูเหมือนว่าพวกมันจะแข็งแกร่งกว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์เสียด้วยซ้ำ

เมื่อรู้สึกถึงพลังของกระบี่พิฆาตมังกร สมาชิกเสื้อคลุมสีเงินรมดำต่างตกตะลึงและลังเลในการเคลื่อนไหวของพวกเขา

“อย่าสนใจเรื่องนั้น ฆ่าเฉินผิงซะ! กระบี่เล่มนั้นจะไร้ประโยชน์ตราบเท่าที่เฉินผิงตาย!” เหล่าต้าตะโกนบอกผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาให้เลิกสนใจกระบี่พิฆาตมังกร

สำหรับเขาแล้ว กระบี่พิฆาตมังกรยังคงถูกควบคุมโดยเฉินผิงแม้ว่าเขาจะปล่อยมือออกจากมันไปแล้วก็ตาม เขาคิดว่าการป้องกันของเฉินผิงจะอ่อนแอที่สุดในตอนนี้ ตอนนี้ที่เขาต้องควบคุมกระบี่พิฆาตมังกร

แต่อย่างไรก็ตาม เหล่าต้ากลับเข้าใจผิดอย่างมหันต์ เฉินผิงไม่ได้ควบคุมกระบี่พิฆาตมังกร วิญญาณดาบต่างหากที่เป็นผู้ควบคุมมัน

รัศมีพลังอันน่าสะพรึงกลัวทั้งหกพุ่งเข้าหาเฉินผิง และสองในนั้นมาจากอาวุธศักดิ์สิทธิ์ แม้ว่าเฉินผิงจะมีร่างร่างเกราะทองคำหรือร่างกายของเขาจะแข็งแกร่งขนาดไหน ก็ไม่มีทางที่เขาจะสามารถต้านทานการโจมตีเหล่านั้นได้

เฉินผิงรู้ดีว่าร่างกายของเขาไม่สามารถรับได้ไหว แต่เขาก็ไม่รู้สึกกังวลใดๆ เขาแค่รออย่างเงียบๆ

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเหล่าทันทีที่เขาเห็นเฉินผิงยืนนิ่ง เขาคิดว่าเฉินผิงไม่สามารถจดจ่ออยู่กับสิ่งนั้นได้ เมื่อเขาต้องควบคุมกระบี่พิฆาตมังกร

อย่างไรก็ตาม เมื่อรัศมีพลังหนึ่งมาถึงเฉินผิง จู่ๆ ก็มีคนปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

พูดให้ชัดก็คือมีศพหนึ่งที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

ร่างของมารโลหิตถูกใช้เป็นโล่ห์ป้องกันเฉินผิงจากการโจมตี

ทุกคนต่างตะลึงทันทีที่เห็นเช่นนั้น พวกเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่เฉินผิงพยายามจะทำ

แม้แต่สมาชิกเสื้อคลุมสีเงินรมดำก็ยังตกตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้า

พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไม เฉินผิงถึงได้นำศพออกมาในสถานการณ์ที่เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายเช่นนี้

แต่อีกเพียงไม่นานพวกเขาก็เข้าใจ