หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1858

สรุปบท ตอนที่ 1858 รากเหง้าเดียวกัน: หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอน ตอนที่ 1858 รากเหง้าเดียวกัน จาก หัตถ์เทวะราชันมังกร – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 1858 รากเหง้าเดียวกัน คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ หัตถ์เทวะราชันมังกร ที่เขียนโดย อาร์ม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

เขาเดินเข้ามาขอร้อง “คุณโจว ขอเพียงแค่ตอนนี้คุณสามารถยับยั้งไม่ให้แฟนของผมหายไปได้ ผมยินดีทำตามความต้องการทุกข้อของสำนักมาร ไม่ว่าคุณอยากได้อะไรผมก็จะยกให้”

แต่โจวเจี๋ยกลับส่ายหน้า “ไม่มีใครสามารถยับยั้งเรื่องนั้นได้หรอกเพราะเธอไม่ได้อยู่ในพิภพแห่งนี้ ฉันเคยบอกแล้วไงว่าเธอเป็นแค่ภาพสะท้อนเท่านั้น ถ้าหากคุณยับยั้งไม่ให้แฟนของคุณหายไปเสียเดี๋ยวนี้ จะเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเธอบ้าง? ตอนที่เธอกลับมา คุณอยากมีแฟนสาวที่เหมือนกันเป๊ะสองคนรึไงกัน? คุณคิดว่าเรื่องแบบนั้นจะมีทางเป็นไปได้ไหมล่ะ?” เธออธิบายให้ฟังเพราะอยากให้เขายุติความพยายามอันเปล่าประโยชน์ของตนเอง

เนื่องจากเป็นเพียงแค่ภาพสะท้อนจากสำนึกของซูอวี่ฉี เฉินผิงจึงทำอะไรไม่ได้เลย

“ไม่ ผมปล่อยเธอไปไม่ได้” เมื่อรู้ว่าโจวเจี๋ยคงไม่สามารถกอบกู้สถานการณ์ได้ เฉินผิงก็ได้แต่หันกลับไปโอบกอดซูอวี่ฉีเอาไว้

เขาอยากจะใช้วิธีนั้นเพื่อป้องกันไม่ให้ซูอวี่ฉีหายไป แต่ถึงกระนั้นก็เป็นความพยายามอันเปล่าประโยชน์

“เฉินผิง อย่าเป็นแบบนี้สิ ฉันยังไม่ตายหรือว่าหายไปตลอดกาลสักหน่อย ถ้าหากฉันเป็นแค่ภาพลวงตาจริงๆ งั้นคุณก็ควรจะปล่อยฉันไปนะ คุณต้องร่าเริงเข้าไว้เพื่อจะได้ช่วยร่างของฉันออกมายังไงล่ะ เรื่องนั้นน่าจะเป็นเรื่องสำคัญของคุณไม่ใช่รึไงกัน?”

ซูอวี่ฉีลูบแก้มของเขา

เฉินผิงจับมือเธอเอาไว้พลางกล่าวว่า “ผมสัญญา ผมสัญญาว่าจะต้องช่วยคุณให้ได้ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม”

ซูอวี่ฉียิ้มให้เขายิ้มให้เขาแล้วค่อยๆ เลือนลางจางหายไป

ไม่เหลือแม้แต่รัศมี ราวกับว่าเธอไม่เคยอยู่ตรงนี้มาก่อน

เฉินผิงยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความสับสน พลางจ้องมองพื้นที่ว่างเปล่าที่อยู่ตรงหน้าของตนเองโดยไม่ขยับเขยื้อนแม้สักนิ้วเดียว

เขารู้สึกว่าโจวเจี๋ยมีความเข้าใจในตัวขุมกำลังที่อยู่เบื้องหลังสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ดีมากทีเดียว มิหนำซ้ำยังรู้แม้แต่เรื่องที่ซูอวี่ฉีถูกขังเอาไว้ที่ไหนอีกด้วย

โจวเจี๋ยฉีกยิ้มกว้าง “ถ้าพวกเราเป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ พวกเราต้องพยายามกันหนักขนาดนั้นเพื่อร่วมมือกับคุณอยู่อีกงั้นเหรอ? ฉันรู้ว่าคุณมีข้อสงสัยอยู่มากมาย แต่ฉันก็มีอำนาจสั่งการอยู่จำกัดจึงไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลให้คุณทราบได้มากนัก แต่มีบางเรื่องที่ฉันสามารถบอกคุณได้ ขุมกำลังที่คอยชักใยสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ต่างๆ เองก็เป็นสำนักที่น่าเกรงขามเช่นเดียวกัน มิหนำซ้ำพวกมันก็เป็นสำนักมารด้วย นั่นก็คือเหตุผลที่ทำให้พวกเราทราบแน่ชัดเรื่องลูกไม้ของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ สำนักมารของพวกเราเองก็เชี่ยวชาญในการสร้างวงแหวนอาคมที่สามารถทำให้เกิดภาพสะท้อนที่สมจริงและน่าเชื่อถืออย่างแฟนของคุณยังไงล่ะ เหตุผลก็เพราะพวกเรามาจากรากเหง้าเดียวกัน คุณเข้าใจสิ่งที่ฉันพูดไหมคะ? นั่นเป็นทุกอย่างที่ฉันรู้มา ถ้าหากคุณอยากรู้รายละเอียด คุณก็คงต้องพูดคุยเพิ่มเติมกับเจ้าสำนักของพวกเราเป็นการส่วนตัวแล้วล่ะ”

“รากเหง้าเดียวกันงั้นเหรอ?” เฉินผิงรู้สึกสับสนอยู่บ้าง “ถ้าคุณมีรากเหง้าเดียวกันแล้วคุณจะมาร่วมมือแล้วก็ช่วยผมไปทำไม? ไม่เท่ากับย้อนแย้งในตัวเองหรือไงกัน?”

โจวเจี๋ยอ้าปากค้าง “คุณนี่มันไร้เดียงสาเสียจริงๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าผลประโยชน์ส่วนตัว ไม่ว่าเรื่องไหนก็ไม่สำคัญหรอก”

หลังจากได้ยินเช่นนั้นก็ทำให้เฉินผิงรู้สึกสับสนงุนงง ในสังคมทุกวันนี้ แม้แต่พี่น้องคลานตามกันมาหรือพ่อกับลูกชายก็ยังวางแผนฆ่าแกงกันเพื่อผลประโยชน์ได้เลย อย่าว่าแต่สำนักที่มีรากเหง้าเดียวกันเลย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร