เจ้าสำนักมารเงียบไปชั่วขณะก่อนจะพูดต่อไปว่า “ผมเองก็สามารถบอกความลับแก่คุณได้เช่นกัน”
“ความลับอะไรงั้นเหรอครับ?” เฉินผิงถามขึ้นมา
“อีกไม่นานพลังวิญญาณก็จะกลับคืนสู่โลกใบนี้ แต่ไม่มีใครรู้ว่ามันจะกลับคืนมาเมื่อไหร่ ผมสามารถบอกตำแหน่งที่แน่นอนกับคุณได้ เผื่อคุณจะได้วางแผนล่วงหน้าและเอาชนะคนอื่นได้” เจ้าสำนักตอบ
“เลิกทำผมเสียเวลาสีกทีได้ไหม? ถ้าคุณไม่บอกผม งั้นผมก็คงต้องขอตัวก่อน คุณก็ลืมเรื่องที่จะได้ร่างของมารโลหิตจากผมไปได้เลย เว้นเสียแต่ว่าคุณจะยอมจ่ายในราคาสูงลิบ” เฉินผิงเอ่ยอย่างไม่ยี่หระ
เจ้าสำนักเกรงว่าเฉินผิงจะจากไปจึงพูดว่า “เป็นเกาะเผิงไหล นั่นเป็นสถานที่ที่พลังวิญญาณจะหวนคืนสู่โลกใบนี้เป็นที่แรก อันเป็นเหตุผลที่ทำให้มารโลหิตถูกผนึกร่างอยู่ที่นั่น”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เกาะเผิงไหลงั้นเหรอ?”
เช่นนั้นอธิบายถึงทุกเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นพักนี้ได้! หลงซิงซูและคนอื่นๆ ไม่มีทางเลือกนอกจากกลับมาที่จิงตู สิ่งนี้จะต้องเป็นสารตั้งต้นในการฟื้นฟูพลังวิญญาณ!
เฉินผิงเจตนาถามด้วยน้ำเสียงที่ไร้ความสนใจอย่างถึงที่สุด “งั้นเหรอ?”
“ใช่แล้ว นั่นคือทั้งหมดที่ผมสามารถบอกคุณได้แล้ว...” เจ้าสำนักมารตอบ
“งั้นผมก็คิดว่าพวกเราลืมเรื่องนี้กันไปเสียเถอะ ถ้าพวกเราจะร่วมมือกันผมก็ต้องการข้อตกลงที่เป็นธรรม หากคุณไม่ได้มอบสิ่งที่มีค่าเทียมกัน ทำไมผมจะต้องทอบร่างขิงมารโลหิตให้พวกคุณด้วยล่ะ? ถ้าหากผมมอบมันให้สำนักใจทมิฬ พวกเขาก็อาจจะปล่อยตัวแฟนของผมโดยที่ผมไม่จำเป็นต้องค้นหาอาณาจักรลับด้วยตัวเองเลย!” เฉินผิงเอ่ยขึ้นอย่างไม่ยี่หระ
“งั้นคุณต้องการอะไรล่ะ?”
เจ้าสำนักมารเริ่มที่จะกังวลใจขึ้นมาบ้างแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...