ตอน ตอนที่ 1883 เหอโส่วอูหายไปแล้ว จาก หัตถ์เทวะราชันมังกร – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 1883 เหอโส่วอูหายไปแล้ว คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ หัตถ์เทวะราชันมังกร ที่เขียนโดย อาร์ม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“ได้ครับ ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”
หลังจากนั้นเขาก็เดินออกจากห้องลับไป
“คุณเฉิน พวกเราได้แสดงความจริงใจถึงขนาดนั้นแล้ว งั้นเรื่องร่างของมารโลหิตล่ะครับ?” ซ่งชิงผิงเอ่ยถาม
“ไม่ต้องห่วงครับ ในเมื่อคุณมีความจริงใจ ผมก็จะมอบร่างของมารโลหิตให้แก่คุณ อย่างไรเสียมันก็ไร้ประโยชน์สำหรับผมอยู่แล้ว”
เมื่อเฉินผิงพูดจบ เขาก็ออกไปทันที
เขาไม่ได้นอนมาทั้งคืน เพราะเอาแต่นึกถึงเรื่องเหอโส่วอูหมื่นปี
ในที่สุดเฉินผิงก็ไม่สามารถระงับความอยากรู้อยากเห็นของตนเองเอาไว้ได้อีกต่อไปแล้วค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียง เขามุ่งหน้าไปที่ชายแดนของอาณาจักรลับทั้งๆ ที่ยังมืดอยู่เลย
หลังจากตรวจสอบสิ่งรอบข้างตนเองแล้ว เฉินผิงก็ร่ายเวทย์ หลังจากการทดสอบเมื่อครั้งก่อน เขามีฝีมือในการวาดยันต์มากทีเดียว ดังนั้นเขาจึงทำสำเร็จในการลองทำดูเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
เขาแปะยันต์เอาไว้กับร่างของตนเอง จากนั้นวิญญาณของเขาก็แยกออกจากร่างทันที
เฉินผิงเหลือบมองร่างของตัวเองก่อนจะทะลุผ่านประตูแล้วเข้าสู่มิติโกลาหล
เขาสามารถสัมผัสได้ถึงพลังสังหารเหลือคณานับที่กำลังจู่โจมใส่วิญญาณของเขา แต่เขาก็ยืนหยัดและฝ่าฟันอุปสรรคมาจนได้
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เห็นแสงสว่างอยู่ตรงหน้า เฉินผิงเคยเข้าไปในแดนจือหยวนมาครั้งหนึ่งแล้ว
เขายึดมั่นต่อเหอโส่วอูหมื่นปีจึงรีบวิ่งเข้าไปหามัน
เหอโส่วอูหมื่นปีสะท้อนแสงสีทองอ่อนจาง เมื่อเฉินผิงเข้ามาใกล้ๆ มันก็แกว่งเบาๆ ราวกับว่ามันสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของเขา
เขาเอื้อมมือออกไปสัมผัสมัน แต่เนื่องจากเขาอยู่ในรูปของวิญญาณจึงไม่สามารถสัมผัสแตะต้องเหอโส่วอูได้จริงๆ
ถึงกระนั้น เหอโส่วอูก็ปลดปล่อยพลังวิญญาณอันมากมายมหาศาลที่ทำให้เฉินผิงรู้สึกกระปรี้กระเปร่า
ถ้าหากฉันเอาเหอโส่วอูหมื่นปีต้นนี้ออกไปได้ จะดีสักขนาดไหนกันนะ...
เฉินผิงจ้องมองเหอโส่วอูด้วยความสับสน ทั้งยังเกิดความรู้สึกผิดหวังที่เขาไม่สามารถเอามันไปด้วยได้
แต่ในขณะนั้นเอง เหอโส่วอูก็เปล่งแสงสีทอง ต่อมาแสงสว่างก็ค่อยๆ อ่อนจางลงทุกทีๆ
เมื่อเฉินผิงเห็นเหอโส่วอูค่อยๆ เปลี่ยนเป็นโปร่งแสงและหายไปต่อหน้าต่อตา ก็ทำให้เขารู้สึกตะลึงงัน
เกิดอะไรขึ้นน่ะ?
เป็นเช่นนี้ไปได้ยังไงกัน?
เขาขมวดคิ้วครุ่นคิด ฉันยังคิดหาทางผ่านประตูและเอาเหอโส่วอูออกไปด้วยอยู่เลย ทว่ายามนี้กลับหายไปต่อหน้าต่อตาของฉันแล้ว!
หลังจากค้นหาอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดพวกเขาก็เจอหูหม่าซือ
เฉินผิงเคาะประตูแล้วหูหม่าซือก็เปิดประตูด้วยความรำคาญใจ ฝ่ายหลังสวมเพียงกางเกงชั้นในตัวเดียวและมีสองสาวงามที่สวมชุดชั้นในแสนเซ็กซี่อยู่บนเตียงของเขา
เมื่อเห็นภาพที่ไม่บังควรก่อนจะหันหลังเดินจากไปพร้อมใบหน้าแดงก่ำ โจวเจี๋ยก็ถลึงตาใส่หูหม่าซือ ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็พูดว่า “หูหม่าซือ อีกสามวันให้หลังจะมีสมุนไพรปรากฏขึ้นมานะ ผมหวังว่าคุณจะไปดูกับพวกเราได้”
หูหม่าซือมองโจวเจี๋ยที่เดินเลี่ยงออกไปแล้วบริภาษใส่เฉินผิงว่า “คุณพาเธอมาด้วยทำไมเนี่ย? คุณทำลายภาพลักษณ์อันไร้ที่ติของผมเสียไม่มีชิ้นดีแล้ว!”
“ภาพลักษณ์ของคุณไม่เคยไร้ที่ติมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว รีบไปเถอะน่า”
เฉินผิงไม่สนใจคำพูดโอดครวญของชายผู้นั้นแล้วลากเขาไปด้วย
“เฮ้ คุณให้ผมแต่งตัวก่อนสิ...”
หูหม่าซือรีบแต่งตัวระหว่างที่เฉินผิงลากเขาไปด้วย
จากนั้นพวกเขาทั้งสามคนก็มุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตกของเมื่อหนานหู
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...
ไม่มีบีตรเครดิตก็ต้องรออ่านแบบฟรี รอนานหน่อย...
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...