หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1908

“นี่มัน... นี่น่ะเหรอสมุนไพรหมื่นปี...”

เจิ้งอันกั๋วตัวสั่นเมื่อเห็นภาพอันงดงาม นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นสมุนไพรหมื่นปี

ทุกคนต่างไม่สามารถละสายตาจากดอกเหอโส่วอูหมื่นปีได้ อย่างไรก็ตาม เฉินผิงยังยืนแข็งทื่ออยู่กับที่ ตกตะลึงกับสิ่งที่เขาเห็น

เขาจำได้ว่าดอกเหอโส่วอูหมื่นปีเป็นดอกเดียวกันกับที่เขาเคยเห็นในพื้นที่เก็บทรัพยากรของสำนักมารในอาณาจักรลับ

ครั้งที่สองที่เฉินผิงเข้าไปในอาณาจักรลับ เขาสังเกตเห็นว่าดอกเหอโส่วอูหมื่นปีค่อยๆ เลือนหายไป

เขาไม่เคยคาดคิดว่ามันจะมาปรากฏในโลกมนุษย์

“นี่หมายความว่าสมุนไพรทั้งหมดในดินแดนนั้นจะมาโผล่ที่โลกมนุษย์ในท้ายที่สุดงั้นหรือ?” เฉินผิงพึมพำกับตัวเอง

ความประหลาดใจแล่นเข้ามาในหัวของเฉินผิงจากปรากฏการณ์ที่น่าฉงน

“เฉินผิง เร็วเข้า! รีบไปเก็บดอกเหอโส่วอูหมื่นปี!” หูหม่าซือเร่งเร้าเฉินผิง

"โอ้!" เมื่อหูหม่าซือเอ่ยปากเตือน เฉินผิงก็หลุดจากภวังค์ หลังจากพยักหน้าให้เขา เฉินผิงก็วิ่งไปหาดอกเหอโส่วอูหมื่นปี

ในขณะนั้น หัวใจของเฉินผิงเต้นแรงจนกระทบกับซี่โครง เขาตื่นเต้นเป็นที่สุด