หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1924

“หนิงจื้อ นี่ยังไม่ใช่วิชาทั้งหมดของฉันนะ ฉันจะให้แกได้ลิ้มรสความสามารถของฉันให้เต็มที่”

แสงสีทองจางๆ ส่องออกมาจากมือของเฉินผิงระหว่างที่เขาพูด

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทั้งหนิงจื้อและวิญญาณในตัวเขาก็ตื่นตระหนก

หนิงจื้อไม่มีโอกาสชนะเมื่อต้องเจอกับเฉินผิง หูหม่าซือและเจียงเหวย อีกทั้งศัตรูของเขายังมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์

“หดร่างของแกสิ” วิญญาณแนะหนิงจื้อ

หนิงจื้อไม่มีทางเลือกนอกจากกัดฟันและทำตามคำแนะนำของวิญญาณ ร่างกายของเขาเริ่มหดตัวลงทันที และในที่สุดเขาก็หลุดพ้นจากบ่วงมัดเซียน

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาได้รับอิสรภาพ หมัดของเฉินผิงก็พุ่งลงมา

“หมัดเซิ่งกวง!”

หนิงจื้อไม่ได้หลบเมื่อการโจมตีที่น่าสะพรึงของเฉินผิงเข้ามาใกล้ เป็นผลให้หมัดอันทรงพลังทะลวงตรงๆ เข้าที่หน้าอกของหนิงจื้อ

หนิงจื้อกระอักเลือดออกมาเต็มปากและจ้องเฉินผิงเขม็ง “เฉินผิง กะ-แกจำเป็นต้องโหดเหี้ยมและกระหายที่จะกำจัดฉันขนาดนี้เลยหรือ?”

“ไร้สาระ ตัวปัญหาอย่างแกไม่ควรมีตัวตนอยู่ในโลกนี้”

สายตาของเฉินผิงนั้นเย็นชาและไม่มีความสงสารอยู่เลยแม้แต่น้อย วินาทีต่อมา เขาก็พุ่งเข้าไปหาหนิงจื้ออีกครั้ง

ตูม!

คราวนี้เฉินผิงปลดปล่อยพลังถึงขีดสุด ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว เขาก็เกือบทำให้ร่างกายท่อนบนของหนิงจื้อแตกสลาย ทำเอาร่างท่อนบนชุ่มโชกไปด้วยเลือด แม้แต่รัศมีของเขาก็อ่อนแอลงอย่างมาก!

เมื่อเห็นหนิงจื้ออยู่ในสภาพนั้น หูหม่าซือและเจียงเหวยก็ระวังตัวน้อยลง เมื่อดูจากสภาพของหนิงจื้อในตอนนี้ เฉินผิงสามารถจัดการเขาได้ในหมัดเดียว

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงพบว่าสถานการณ์ดูแปลกไปเล็กน้อย หนิงจื้ออาจจะไม่ได้แข็งแกร่งเท่าฉันก็จริง แต่เขาก็ไม่น่าจะอ่อนแอถึงขนาดเกือบตายหลังจากรับหมัดของฉันแค่สองสามหมัด

ถึงกระนั้น ท่าทางใกล้ตายของหนิงจื้อก็ไม่ได้ดูเสแสร้งสำหรับเฉินผิง ซึ่งทำให้เฉินผิงไม่เข้าใจ

“เฉินผิง จำคำพูดของฉันเอาไว้ ถ้าฉันไม่ตายในวันนี้ ฉันจะฉีกแกให้เป็นชิ้นๆ” หนิงจื้อคำราม ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความโกรธระหว่างที่เขายังยั่วยุเฉินผิง