หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1933

เฉินผิงใช้เรี่ยวแรงมากเกินไปในการปลดปล่อยเพลงดาบเทพเจ้าเก้าเงาและการสร้างร่างเงาห้าร่างของตัวเอง

ลำแสงที่เปล่งออกมาจากร่างเงานั้นก่อเกิดจากความแข็งแกร่งในตัวเฉินผิงเช่นกัน

หากร่างเงาเป็นเพียงภาพลวงตา พวกมันก็จะไม่สามารถโจมตีได้เลย

ซ่งชิงผิงอ้าปากค้างใส่เฉินผิงด้วยความประหลาดใจ เขางัดเอากระบวนท่าไม้ตายออกมาใช้ แต่ก็ยังไม่สามารถกำราบเฉินผิงได้ แถมยังสะกดการเคลื่อนไหวของเฉินผิงไม่สำเร็จอีกต่างหาก

จากนั้นซ่งชิงผิงก็เหลือบไปเห็นว่าเฉินผิงหอบหายใจหนักหน่วง มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อยเมื่อมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นในหัวของเขา

“ไม่ว่าคุณจะใช้วิชาอะไรก็ตาม เฉินผิง คุณมีแต่จะเสียพลังวิญญาณจำนวนมากเท่านั้น ส่วนทางผมมีพลังแห่งกฎอยู่ในกำมือ เวลาของคุณหมดแล้ว! เตรียมพบกับความตายได้เลย!”

ซ่งชิงผิงรู้ว่าเฉินผิงถึงขีดจำกัดแล้ว

เขาเปลี่ยนท่วงท่าของตัวเอง จากนั้นซ่งชิงผิงก็ยืนนิ่งตรงจุดนั้นอย่างมั่นคง และส่งเถาวัลย์แทงลึกลงไปใต้ดิน วินาทีต่อมา รัศมีของเขาก็ทวีความเข้มข้นขึ้น

เถาวัลย์จำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มบิดขณะที่พวกมันพันรอบกัน โบกสะบัดไปมากลางอากาศด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้น

ทันใดนั้น พายุทอร์นาโดก็ถูกเสกขึ้นมาบนท้องฟ้า

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร