หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1956

หงเทียนชิ่วและคนอื่น ๆ ยืนอยู่ในตําแหน่งบัญชาการพร้อมกับผู้ใต้บังคับบัญชาของตน

ตรงหน้าพวกเขามีคนมากกว่าสิบคนร่วงลงบนพื้นราวกับทุกคนตายไปแล้ว

“เกิดอะไรขึ้นที่นี่” เจียงเหวยถามด้วยความงุนงงมองคนที่ทรุดตัวลงเสียชีวิตบนพื้นดิน

ใบหน้าของหงเทียนชิ่วนั้นดําคร่ำเครียดแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ส่วนจู้ห่าวนั้นตะโกนสาปแช่ง “แม่งเอ้ย! อยู่ดีๆก็มีค่ายกลพิทักษ์ภูผาโผล่ขึ้นมา ทําให้เราสูญเสียคนของเราไปตั้งเยอะ! ”

ทันทีที่เจียงเหวยได้ยินดังนั้น ก็เริ่มกระจ่าง

อาคนเหล่านี้มาจากตระกูลของหงเทียนชิ่วและคนอื่น ๆ พวกเขารีบเข้ามาก่อนจนไม่ได้เอะใจตรวจสอบสถานการณ์ให้ดี ก็เลยจบลงด้วยการถูกฆ่าจากวงแหวนอาคม

ขอบคุณหงเทียนชิ่วและหนูทดลองคนอื่น ๆ ที่ทำให้คนที่มาทีหลังพวกเขาไม่กล้าทําอะไรผลีผลาม

ไม่มีใครเต็มใจที่จะเสี่ยงชีวิตเมื่อต้องเผชิญกับวงแหวนอาคม

ในขณะนั้น ผู้คนหลายพันคนมารวมตัวกันที่นั่นแต่สามารถดูได้อย่างเดียว กลับไม่มีความกล้าที่จะพยายามปิดค่ายกล

ท้ายที่สุด มันต้องใช้พลังและความแข็งแกร่งอย่างมากในการปิดค่ายกลวงแหวนอาคม ซึ่งอาจถึงขั้นเสียชีวิตและเมื่อคนที่พลีชีพเข้าปิดค่ายกลเสียชีวิตก็จะกลายเป็นการเสียสละและเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นแทน

ดังนั้นพวกเขาจึงได้แต่ยืนมองดู ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่กล้าก้าวไปข้างหน้าเพื่อปิดวงแหวนอาคม บรรยากาศเริ่มเปลี่ยนไปอย่างเชื่องช้า

ทุกคนมองหน้ากันและกันไปมา ไม่มีใครพูดหรือเคลื่อนไหวและเสียงที่ได้ยินเพียงอย่างเดียวคือเสียงลมหายใจที่รุนแรงของฝูงชน

แสงระเบิดยังคงกระพริบจากรอบ ๆ เนินเขา มันคือการก่อตัวของค่ายกลพิทักษ์ภูผาและมีเพียงหนึ่งคนเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้หลังจากทำลายวงแหวนอาคม

ด้วยวงแหวนอาคมมีขนาดใหญ่มาก ทุกคนจึงมั่นใจว่าจะต้องมีสมบัติมากมายในซากปรักหักพังโบราณนี้

ในขณะที่ทุกคนยังคงนิ่งและรออย่างเงียบ ๆ เฉินผิงก็มองไปรอบ ๆ เพื่อค้นหาหนิงจื้อและหลิวฉางที่เขาพบในบาร์

ในความคิดของเขา สองคนนี้เป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสําหรับเขา

น่าเสียดายที่เขาไม่เห็นวี่แววของคนทั้งคู่ ทั้งที่พยายามมองหาไปทั่วทุกที่แล้ว อืมบางทีพวกเขาอาจไม่ได้อยู่ที่นี่หรือซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่ง!

“ ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ถ้าวงแหวนอาคมถูกปิดใช้งานได้จริง ตอนที่เราเข้าไป ห้ามประมาทเด็ดขาด

รอคําสั่งจากผมเท่านั้น ” เฉินผิงสั่งหลงซิงซู, เก๋อฝูไห่ และเจียงเหวย

ชายทั้งสามก้มศีรษะรับทราบ ขณะมองไปที่เฉินผิงเพื่อรอฟังคำสั่ง

ตอนนั้นชายสูงอายุได้มาถึงวงแหวนอาคมแล้ว หลังจากแสงไฟลุกโชน จู่ๆ เขาก็ส่งเสียงคํารามออกมาดังก้องราวกับเสียงฟ้าร้อง

ลมกระโชกแรง บนพื้นเกิดหมอกสีขาวจาง ๆ ปรากฏออกมาจากมือของเขาก่อนที่มันจะเริ่มหมุนเป็นกระแสน้ำวน

ไม่มีใครในฝูงชนที่รู้จักเทคนิคที่เขาใช้ พวกเขาแค่ดูอยู่อย่างเงียบ ๆ เท่านั้น

"ทำลาย!"

เขาซัดฝ่ามือออกไปจนรัศมีพลังระเบิดออกมา ฝูงชนส่วนใหญ่ถอยห่างออกอย่างรวดเร็ว ทุกคนรู้สึกว่าวงแหวนอาคมจะโดนทำลายอย่างแน่นอน