หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1978

“ฝ่ามือมาร!” ทูตมารคำรามด้วยรัศมีที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง

ท่ามกลางสายลมแรงโหยหวน ท้องฟ้าก็พลันมืดลงอย่างมาก

หลังจากนั้นไม่นาน ฝ่ามือที่มีขนาดเท่าเนินเขาเล็กๆ ก็ตกลงมาจากท้องฟ้าใส่เฉินผิง

มันครอบคลุมพื้นที่กว้างใหญ่ที่มีรัศมีหนึ่งร้อยเมตร ทำให้เฉินผิงไม่มีทางหนีได้ไม่ว่าเขาจะหลบที่ไหน

ทุกคนในที่แห่งนั้นตะลึงกับขนาดของฝ่ามือยักษ์

เมื่อสัมผัสได้ถึงรัศมีที่มันปล่อยออกมา พวกเขาทุกคนก็ก้าวถอยหลังด้วยความกลัว

แม้แต่ปราชญ์ยุทธ์ก็ไม่มีทางรอดจากวิชาที่น่าสะพรึงเช่นนี้ได้

ขณะเดียวกัน หลิวฉางมีสีหน้าเคร่งขรึม เขาไม่เคยรู้เลยว่าผู้ใช้วิชามารในโลกมนุษย์จะมีพลังถึงขนาดนี้

“เฉินผิง...” เก๋อเจียอี๋อุทาน มือที่ชุ่มเหงื่อของเธอกำแน่น บ่งบอกถึงความห่วงใยที่เธอมีต่อเขา

เฉินผิงยืนอยู่ใต้เงาของฝ่ามือยักษ์ เขากัดฟันแน่น ดวงตาเป็นประกายอย่างต่อเนื่อง เขารู้ว่าถ้าอยากรอดชีวิตก็ต้องป้องกันการโจมตีนี้ให้ได้

“หมัดเซิ่งกวง!” เขาคำราม

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร