ชุยจื้อหย่วนเองฟังแล้วก็รู้สึกจิตใจชื่นบาน สีหน้าเต็มไปด้วยความได้ใจ
“ไม่ต้องห่วง ถ้าฉันได้เป็นผู้จัดการใหญ่ สวัสดิการของแผนกเราต้องเพิ่มขึ้นแน่ๆ......”
ชุยจื้อหย่วนพูดพร้อมกับโบกมือ
“สุดยอดเลยผู้จัดการชุย......”
“เจ๋งไปเลยผู้จัดการชุย ตำแหน่งผู้จัดการใหญ่นี้ต้องเป็นของคุณแน่ๆ!”
“ถ้าผู้จัดการชุยได้เป็นผู้จัดการใหญ่ งั้นตำแหน่งผู้จัดการแผนกขายต้องเป็นของเสี่ยวเหมิงแน่ๆ ยินดีกับเสี่ยวเหมิงด้วยนะ!”
เริ่มมีคนยินดีกับเสี่ยวเหมิง!
เพราะเสี่ยวเหมิงกับชุยจื้อหย่วนนั้นเป็นคู่รักกัน หากชุยจื้อหย่วนได้เป็นผู้จัดการใหญ่ ตำแหน่งผู้จัดการแผนกของซุนเสี่ยวเหมิงก็ไม่หนีไปไกลหรอก!
ทุกคนต่างยินดีกับเสี่ยวเหมิง หวังหลานหลานเองก็มีสีหน้าดีใจ แสร้งเป็นยินดีกับเธอ แต่ในใจของเธอกลับอิจฉาจะตายอยู่แล้ว!
“เอาล่ะ ตอนนี้เบื้องบนยังไม่ประกาศ อย่าเพิ่งเสียงดังไปเลย พวกเรารีบไปประชุมกันเถอะ!”
ชุยจื้อหย่วนกล่าวเร่ง!
ไม่นานนัก ชุยจื้อหย่วนก็พาทุกคนในแผนกขายของมุ่งไปทางห้องประชุม!
ทันทีที่ชุยจื้อหย่วนและทุกคนก้าวสู่ห้องประชุม กลับเห็นเฉินผิงนั่งอยู่ในนั้น เฉินผิงหยิบทิชชู่ขึ้นมาแผ่นหนึ่ง เช็ดบนเก้าอี้ที่อยู่หัวโต๊ะ แล้วนั่งขึ้นไปบนนั้นทันที!
“เฉินผิง?” ชุยจื้อหย่วนมีสีหน้าประหลาดใจเมื่อเห็นเฉินผิง “คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน ใครสั่งให้คุณมาที่นี่ ฉันไล่คุณออกแล้วนี่นา?”
“ที่นี่ไม่ใช่บ้านคุณ หนำซ้ำที่นี่ยังไม่ใช่แผนกขายอีก คุณยุ่งอะไร?”
เฉินผิงยิ้มอ่อน!
“เฉินผิง คุณรู้ไหมว่าที่นี่มันที่ไหน รู้ไหมที่นั่งที่คุณนั่งอยู่นั่นเป็นของใคร คุณกำลังรนหาที่ตายชัดๆ”
หวังหลานหลานพูดอย่างเยือกเย็นเมื่อเห็นว่าเฉินผิงนั่งอยู่บนที่นั่งของท่านประธาน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...