หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1993

เฉินผิงถึงได้รู้ว่าองครักษ์พวกนั้นมารับยูมิโกะ อืม ดูจากการเปิดตัวสุดอลังการของเธอ ตระกูลของเธอคงมีอำนาจล้นหลาม

“ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะมีภูมิหลังที่ทรงอิทธิพลเช่นนี้ ดูความใหญ่โตโอ่อ่านี่สิ ช่างน่าประทับใจ!” หูหม่าซืออดไม่ได้ที่จะอุทานเมื่อเห็นขบวนรถที่มารับยูมิโกะ

เมื่อยูมิโกะกำลังจะขึ้นรถ เธอก็หยุดกะทันหันและเหลียวมามองที่เฉินผิง เธอโบกโทรศัพท์ในมือให้เขาเห็น

วินาทีถัดมา องครักษ์คนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาหาเฉินผิงและยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้เขา มันคือเบอร์โทรของยูมิโกะ

หลังจากนั้นขบวนรถก็แล่นออกไป มีคนเข้ามาหาเฉินผิงและพูดด้วยสีหน้าท่าทางแฝงความอิจฉา “โชคดีจริงๆ พ่อหนุ่ม ใครจะไปคิดว่าทายาทตระกูลวาตานาเบะจะให้เบอร์โทรศัพท์ของเธอกับคุณ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็ตกตะลึงทันที "อะไรนะ? ทายาทตระกูลวาตานาเบะ?”

"ใช่ นั่นคุณหนูยูมิโกะ คุณไม่รู้จักเธอเหรอ?”

ชายคนนั้นส่งสายตาประหลาดใจให้เขา

“อ๋อ ผมรู้จัก แต่เราเพิ่งเจอกันได้ไม่นาน”

เฉินผิงทำได้เพียงส่งยิ้มอายๆ ให้เขาก่อนจะเดินจากไป