หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 200
“คนนั้นครับ ที่ชื่อว่าเฉินผิง จู่ๆ เขาก็เกิดเป็นบ้า เอ๋อจนไปนั่งอยู่บนเก้าอี้ของท่านประธาน”
ชุยจื้อหย่วนพูดพร้อมกับชี้ไปบนตัวเฉินผิงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ท่านประธาน
ซูอวี่ฉีมองไปทางเฉินผิง เห็นเพียงแต่เฉินผิงที่กำลังยกมุมปากส่งยิ้มให้เธออยู่!
“คุณว่าเขาสมองมีปัญหา? เป็นเอ๋อ?”
ซูอวี่ฉีถามพร้อมมองไปทางชุยจื้อหย่วน
“ใช่ครับ เมื่อกี้ผมจะไล่เขาออก เขาน่าจะรับไม่ได้ สมองเลยมีปัญหาอย่างกระทันหัน......”
ชุยจื้อหย่วนพยักหน้า!
แต่ทันทีที่สิ้นเสียง ฝ่ามือของซูอวี่ฉีก็ประทับลงบนใบหน้าของชุยจื้อหย่วนอย่างเต็มแรง!
“ฉันว่าแกมากกว่ามั้งที่สมองมีปัญหา?”
ซูอวี่ฉีพูดจบ เธอก็เดินไปทางเฉินผิง พร้อมนั่งอยู่ข้าๆ เขา!
ทุกคนจึงชะงัก แล้วมองไปที่เฉิงผิงและซูอวี่ฉีอย่งพร้อมเพรียง!
สีหน้าของชุยจื้อหย่วนงงงวยยิ่งกว่าเดิม!
“ฉันขอแนะนำให้พวกคุณรู้จักนะ คนนี้คือท่านประธานเฉินของบริษัทเรา ต่อจากนี้ตำแหน่งประธานของฉันจะกลายเป็นของเขา ฉันหวังว่าพวกคุณจะสามารถสร้างผลงานที่รุ่งโรจน์อีกครั้งได้ภายใต้การชักนำ......”
ซูอวี่ฉีพูดพร้อมกับชี้ไปทางเฉินผิง
ประธานเฉิน?
ทุกคนต่างตะลึง พร้อมมองไปที่เฉินผิงด้วยแววตาเหลือเชื่อ ทุกคนในแผนกขายอึ้งกันสิ้นเชิง!
ลูกกระตาของชุยจื้อหย่วนแทบจะถลนออกมา เมื่อเห็นว่าเฉินผิงกำลังมองมาทางเขาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ขาของเขาอ่อนแรง ล้มพับลงบนพื้นทันที!
หวังหลานหลานเองก็กลัวจนใบหน้าซีดเผือก อ้าปากค้างไว้อย่างพูดไม่ออก!
ซุนเสี่ยวผิงกลับมองไปทางเฉินผิง และยืนนิ่งดุจเป็นรูปปั้นองค์หนึ่ง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...