ในตอนแรกพวกเขาคิดว่าหวังหันหันและเฉินผิงมีความสัมพันธ์กันฉันชู้สาว แต่ที่ไหนได้ เฉินผิงกลับกลายเป็นแฟนหนุ่มของท่านประธาน
เวลานี้ หวังหันหันก้มหน้าลงเล็กน้อย น้ำตาเอ่อล้นคลอเบ้า!
เฉินผิงกวาดสายตามองทุกคนในแผนกขาย แต่พวกเขาทุกคนก้มหน้าลง ไม่กล้าสบตากับเฉินผิง!
ส่วนชุยจื้อหย่วนนั้นก้มศีรษะต่ำกว่าใคร เขาแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีอยู่แล้ว
“ชุยจื้อหย่วน คุณคิดว่าตำแหน่งนี้ไม่เหมาะกับผมหรือ ดูเหมือนเมื่อสักครู่นี้ คุณยังอยากไล่ผมออกอยู่เลยนี่นา”
เฉินผิงมองไปที่ชุยจื้อหย่วนพลางถามเชิงสัพยอก
ชุยจื้อหย่วนสั่นสะท้านไปทั้งตัว “เหมาะสม...เหมาะสมแล้ว นี่คือตำแหน่งที่เตรียมไว้สำหรับท่านประธานเฉินขอรับ...”
“แต่ผมกลับรู้สึกว่า ตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายขาย ดูจะไม่เหมาะกับคุณเท่าไร...”
ทันทีที่เฉินผิงพูดจบ ชุยจื้อหย่วนรีบปั้นหน้าเศร้าสร้อยเอ่ยคำขอโทษต่อเฉินผิง “ประธานเฉินครับ ผมตาต่ำ มีตาหามีแววไม่ ได้โปรดละเว้นผมสักครั้งเถอะครับ ผมทำงานให้บริษัทมาตั้งหลายปี ไม่ง่ายเลยกว่าจะไต่เต้ามาจนถึงตำแหน่งผู้จัดการ...”
“ละเว้นคุณน่ะหรือ” เฉินผิงยิ้มอย่างเย็นชา “เมื่อกี้ที่คุณจะไล่ผมออก ไม่เห็นคุณคิดจะละเว้นผมบ้างเลย”
ร่างกายของชุยจื้อหย่วนสั่นสะท้านมากขึ้น ตอนนี้เขาพูดอะไรไม่ออกแล้ว!
“ผมขอประกาศว่า คุณ ผู้จัดการฝ่ายขายถูกไล่ออกแล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณไม่ใช่พนักงานของบริษัทอีก...”
เฉินผิงประกาศเสียงดัง!
“ประธานเฉิน ไม่ครับ ไม่...” ชุยจื้อหย่วนตะโกนเหมือนคนบ้า จากนั้นก็หันไปหาซุนเสี่ยวเหมิง “เสี่ยวเหมิง เธอช่วยพูดอะไรหน่อยสิ ฉันไม่อยากถูกไล่ออก...”
ซุนเสี่ยวเหมิงเห็นท่าทางของชุยจื้อหย่วนแบบนั้น เธอทำได้เพียงกัดริมฝีปากและพูดกับเฉินผิงว่า “เฉินผิง คุณพอจะ...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...