หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 202

“หวังหลานหลาน นังหน้าด้าน เธอนั่นแหละที่ยั่วฉัน เธออยากให้ฉันคอยช่วยเหลือในบริษัท ก็แกล้งทำเป็นเมา แล้วให้ฉันช่วยพากลับห้อง จากนั้นเธอก็ถอดเสื้อผ้าของฉัน เธอมันผู้หญิงแพศยา...”

ชุยจื้อหย่วนถูกเฉินผิงเหยียบอยู่ จึงทำได้เพียงพยายามด่าทอด้วยความโกรธ!

เฉินผิงเห็นดังนี้จึงยกเท้าขึ้น ชุยจื้อหย่วนลุกขึ้นและพุ่งไปหาหวังหลานหลาน!

เขาตบหน้าเธออย่างรุนแรง!

หวังหลานหลานยกมือกุมหน้าและจ้องไปที่ชุยจื้อหย่วน “ชุยจื้อหย่วนคุณมันผู้ชายเฮงซวย คุณบอกว่าคุณรักฉันคนเดียว กับซุนเสี่ยวเหมิง คุณก็แค่ชอบเงินของบ้านเธอ คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะหลายใจคบผู้หญิงเยอะแยะเต็มไปหมด...”

หวังหลานหลานเองก็ไม่ยอมเป็นฝ่ายที่ด้อยกว่า จึงตอบโต้ชุยจื้อหย่วนทันที

ในไม่ช้า ทั้งสองก็ตีกันจนเสื้อผ้าขาดวิ่น ใบหน้าของชุยจื้อหย่วนก็เต็มไปด้วยรอยเลือดซิบๆ!

“รปภ. มาลากสองคนนี้ออกไปที...”

ซูอวี่ฉีตะโกนขึ้นด้วยความรำคาญเมื่อเห็นสภาพของคนทั้งคู่

พนักงานรักษาความปลอดภัยหลายนายรุดเข้ามาขับไล่ชุยจื้อหย่วนและหวังหลานหลานออกไป...

“เสี่ยวเหมิง ฉันผิดเอง ฉันผิดไปแล้ว เธอช่วยฉันด้วย ช่วยฉันที...”

ชุยจื้อหย่วนไม่อยากออกไป เขากอดขาของซุนเสี่ยวเหมิงไว้แน่น!

ซุนเสี่ยวเหมิงมองชุยจื้อหย่วนด้วยสายตารังเกียจและยกขาถีบเขาออก!

ชุยจื้อหย่วนยังคิดจะพุ่งเข้าหาเธออีกครั้ง แต่ก็ถูก รปภ. ลากออกไป!

“เพราะอะไร...เพราะอะไร...ฉันไม่ยอม...”

ชุยจื้อหย่วนร้องตะโกน แต่ไม่มีใครสงสารเขา!

ทั้งชุยจื้อหย่วนและหวังหลานหลานถูกเอาตัวออกไป ทั้งคู่ถูกไล่ออก คนอื่นๆ ในแผนกขายต่างก็รู้สึกหวั่นวิตก เพราะพวกเขาต่างก็เคยเยาะเย้ยเฉินผิงเพื่อประจบเอาใจชุยจื้อหย่วน!

เฉินผิงมองทุกคนแล้วพูดว่า “เวลานี้ตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ของบริษัทยังว่างอยู่ ก็ให้ซุนเสี่ยวเหมิงมารับหน้าที่ไปแล้วกัน ส่วนตำแหน่งผู้จัดการแผนกขาย ก็ให้หันหันรับผิดชอบนะ หวังว่าทั้งสองคนจะพยายามทำงานเพื่อบริษัทของเรา...”

หลังจากที่เฉินผิงพูดจบ ทุกคนในแผนกขายก็ปรบมือ!