หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2000
ขากรรไกรของเฉินผิงและหูหม่าซือแทบหลุด เมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปในกระท่อมไม้และได้เห็นว่ามันดูทรุดโทรมแค่ไหน
ภายในห้องไม่มีเฟอร์นิเจอร์หรือข้าวของเครื่องใช้มากนัก แต่รกไปด้วยขวดเหล้าเปล่ากองพะเนิน
“เหล่าฟ่านที่นี่คือบ้านที่นายอาศัยอยู่งั้นเหรอ? นี่มันแทบจะไม่ต่างอะไรกับบ้านหมาจรจัดแล้วนะ นายทำงานอะไรในต่าวกั๋ว? นายหาเลี้ยงตัวเองได้หรือเปล่าเนี่ย!” หูหม่าซืออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
เฉินผิงเองก็รู้สึกทึ่งกับสิ่งที่เขาเห็นเช่นกัน เขาคิดว่าเหล่าฟ่านจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ เมื่อคำนึงถึงความสามารถของเขา
เหล่าฟ่านถอนหายใจและพูดว่า "การทำธุรกิจในปัจจุบันไม่ใช่เรื่องง่าย มันอยู่เหนือการควบคุมของฉัน...”
"ธุรกิจประเภทไหนกัน?" หูหม่าซือถาม
เหล่าฟ่านตอบออกมาด้วยน้ำเสียงที่สงบราวกับทะเล “ฉันอยู่ในธุรกิจการลอบสังหาร...”
“ธุรกิจลอบสังหารเหรอ?” หูหม่าซือไม่เข้าใจอยู่ครู่หนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...