หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2001

ศาลเจ้าเซนกุไม่เพียงแต่มียอดฝีมือจำนวนมากเท่านั้น แต่ยังมีองค์กรลับอีกสองสามแห่งด้วย

ตระกูลวาตานาเบะเป็นเพียงตระกูลรองของศาลเจ้าเซนกุ พวกเขามีหน้าที่คอยจัดหาทรัพยากรและเงินทุน

เฉินผิงขมวดคิ้วเมื่อได้ยินสิ่งที่เหล่าฟ่านพูด

หากสิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง คงเป็นเรื่องยากสำหรับเฉินผิงที่จะกำจัดตระกูลวาตานาเบะ แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่เชื้อสายของอาสึกะก็ตาม

นอกจากนี้ คาซูโอะไม่ได้กล่าวถึงศาลเจ้าเซนกุด้วยซ้ำเมื่อครั้งที่เขาเล่าเรื่องตระกูลวาตานาเบะให้เฉินผิงรู้จัก

เห็นได้ชัดว่าคาซูโอะจงใจปกปิดเรื่องนี้จากเฉินผิง—เขาไม่ได้ให้คำมั่นว่าจะจงรักภักดีต่อเฉินผิงอย่างแท้จริง

“ถ้าอย่างนั้น มันคงไม่ง่ายเลยที่จะกำจัดตระกูลวาตานาเบะ” หูหม่าซือกล่าวอย่างเคร่งขรึม

“ทุกอย่างอยู่ในมือคุณแล้ว…” เหล่าฟ่านแสดงความคิดเห็นก่อนที่จะคว้าแก้วเหล้าและดื่มมัน

เนื่องจากสิ่งต่างๆ กลายเป็นเช่นนี้ เฉินผิงจึงตัดสินใจทำตามแผนการเดิมของเขา แทนที่จะปล่อยความคิดฟุ้งซ่าน เขากลับดื่มร่วมกับเหล่าฟ่าน

กลับมาที่คฤหาสน์ ฟุมิโอะรู้สึกตกใจอย่างมากเมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้ใต้บังคับบัญชาสองคนรายงานให้เขาทราบ

“ชายหนุ่มคนนั้นคือใคร? เขาเป็นเพื่อนของเหล่าฟ่านงั้นเหรอ? ดูเหมือนว่าฉันควรจะไปพบเขาเป็นการส่วนตัวสักหน่อยแล้ว!”

ด้วยความอยากรู้อยากเห็นที่มีต่อเฉินผิง ฟุมิโอะจึงสั่งลูกน้องของเขา “ไปเรียกให้ยูมิโกะมาที่นี่ที”

ไม่นานยูมิโกะก็ถูกเรียกตัวไป ฟุมิโอะรีบถาม “ยูมิโกะ พูดความจริงกับพ่อนะ คนที่ช่วยลูกเอาไว้ชื่อว่าอะไร? ลูกรู้จักเขาได้ยังไง?”

“ทำไมถามแบบนั้นล่ะคะพ่อ” ยูมิโกะจ้องมองเขาอย่างระแวดระวัง

เธอรู้ว่าพ่อของเธอเป็นคนช่างสงสัยและมีไหวพริบ ถ้าเธอเปิดเผยอะไรเกี่ยวกับเฉินผิง เธอกลัวว่าฟุมิโอะจะทำอะไรไม่ดีกับเขา

“ก็เพราะว่าพ่ออยากขอบคุณเขาอย่างถูกต้องน่ะสิ ฉะนั้นพ่อจำเป็นต้องรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเขาเพิ่มเติม บอกพ่อที...” ฟุมิโอะเร่งเร้าอย่างกระวนกระวาย