หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2002

"คุณวาตานาเบะครับ ถ้าเฉินผิงมาที่ต่าวกั๋วเพื่อแก้แค้น คุณจะตกอยู่ในอันตรายนะครับ ผมได้ยินมาว่าเขาเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดในจิงตูแห่งอาณาจักรต้าซย่า นอกจากนี้ เขายังได้กำจัดสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งจิงตูและก่อตั้งสำนักมังกรขึ้นมาจนเติบโตขึ้นเป็นสำนักที่ใหญ่ที่สุดที่นั่น! การเลือกตั้งกำลังใกล้เข้ามาแล้ว เรามีภัยคุกคามทั้งภายในและภายนอกมากมายที่ต้องรับมือ ถ้าเฉินผิงตั้งใจสร้างเรื่องวุ่นวายที่นี่ เราคงมีปัญหาแน่” ผู้ใต้บังคับบัญชาของฟุมิโอะกล่าวด้วยความเป็นห่วง

แน่นอนว่าฟุมิโอะรู้เรื่องนั้นดี อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้

“อาสึกะจะยั่วโมโหใครก็ได้นอกจากเฉินผิง! ตอนนี้ไอ้หมอนั่นคงกำลังเตรียมตัวที่จะคิดบัญชีกับฉัน!” ฟุมิโอะสบถใส่น้องชายอย่างโกรธจัด

ถ้าอาสึกะไม่ไปยังอาณาจักรต้าซย่าเพื่อแก้แค้นเฉินผิง เฉินผิงก็คงไม่มาที่ต่าวกั๋ว

เขาเพิ่งสูญเสียลูกชายไปไม่ใช่หรือ? เนื่องจากเขามีลูกชายถึงสามคน การเสียไปเพียงหนึ่งคนนั้นไม่ได้สร้างความแตกต่างมากเท่าใดนัก!

"คุณวาตานาเบะครับ เนื่องจากคุณยูมิโกะรู้จักเฉินผิง ทำไมเราไม่ขอให้เธออธิบายทุกอย่างให้เขาฟังล่ะครับ เธอสามารถทำให้เขาเข้าใจได้ว่าเราไม่ใช่คนที่พยายามจะฆ่าเขา ถ้าเธอได้รับความช่วยเหลือจากเฉินผิง เราก็มีโอกาสที่ดีที่จะชนะการเลือกตั้ง! ผมได้ยินมาว่าอาสึกะพยายามติดต่อท่านนายใหญ่วาตานาเบะ…” ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวรายงานด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

"อะไรนะ? อาสึกะได้ติดต่อท่านปู่แล้วงั้นรึ? เขาอายุมากกว่าเก้าสิบปีแล้ว! เป็นเวลานานแล้วนะที่เขาเลิกสนใจเรื่องภายในครอบครัว เป็นไปได้มั้ยว่าเขาสามารถโน้มน้าวใจท่านปู่เป็นอย่างอื่นได้?”

ฟุมิโอะเต็มไปด้วยความรู้สึกตกใจ

“ท่านปู่” ที่เขาหมายถึงคือมาซาโตะ วาตานาเบะ เขาไม่ใช่ปู่แท้ๆ ของฟุมิโอะและอาสึกะ แต่แท้จริงแล้วมาซาโตะเป็นพี่ชายของปู่ของพวกเขาทั้งสอง

เนื่องจากมาซาโตะมีอายุมากกว่าเก้าสิบปีแล้ว เขาจึงหยุดจัดการเรื่องครอบครัวไปนานแล้ว อย่างไรก็ตาม ในฐานะสมาชิกคนโตของครอบครัววาตานาเบะที่มีอาวุโสสูงสุด มาซาโตะจึงถือเป็นบุคคลสำคัญอย่างยิ่งของครอบครัว

ดังนั้นคำพูดของมาซาโตะจึงมีอำนาจเหนือครอบครัวอย่างมาก สมาชิกตระกูลสาขาของตระกูลวาตานาเบะย่อมต้องเชื่อฟังทุกประโยคของเขาอย่างแน่นอน

หากอาสึกะดำเนินการขอความช่วยเหลือจากมาซาโตะ ก็คงเป็นไปได้ยากที่ฟุมิโอะจะยังคงเป็นผู้นำของตระกูล

คาซูโอะไม่ได้นั่งลง เขายิ้มเพียงเล็กน้อยก่อนจะถามอาสึกะกลับไปว่า “ทำไมคุณถึงเชิญผมมาที่นี่ล่ะ คุณอาสึกะ?”

“ตั้งแต่นายไปถึงอาณาจจักรต้าซย่าก็คอยให้ความช่วยเหลือฉันมามากมายขนาดนี้ ฉันต้องขอบใจนายจริงๆ”

อาสึกะส่งยิ้มให้ลูกชาย

ไม่นาน ฮารุโตะก็นำกล่องไม้มา ภายในมีบัวหิมะวางอยู่ แม้ว่าขนาดของมันจะไม่ใหญ่ แต่ก็เห็นได้ชัดว่ามาจากภูเขาฟูจิโอะ

บัวหิมะใช้เวลานานมากในการเติบโต โดยเฉพาะบัวหิมะจากภูเขาฟูจิโอะ แม้ว่าบัวหิมะนี้จะมีขนาดไม่ใหญ่นัก แต่ก็น่าจะมีอายุมานานกว่าร้อยปีแล้ว

เนื่องจากการครอบครองบัวหิมะจากภูเขาฟูจิโอะเป็นที่มาของความภาคภูมิใจในหมู่ซามูไรที่มีชื่อเสียงในต่าวกั๋ว มันจึงถือเป็นสินค้าที่ล้ำค่าอย่างยิ่ง