หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2004
นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมมาซาโตะที่อายุมากและไม่มีส่วนร่วมในกิจการของครอบครัววาตานาเบะ แต่ยังคงเป็นจิตวิญญาณของครอบครัว การปรากฏตัวของชิสิมะทำให้มาซาโตะมีความสุขในวัยชราอย่างสงบ
ทันทีที่ฟุมิโอะนั่งลง ประตูก็ถูกเคาะและเปิดออกอีกครั้ง ไม่นาน อาสึกะก็เดินเข้ามา เมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้า อาสึกะก็ผงะเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเห็นฟุมิโอะที่นั่นด้วย อารมณ์ที่ขัดแย้งก็เริ่มพลุ่งพล่านภายในตัวเขา
“พวกเธอทั้งคู่มาถึงทันเวลาพอดี เชิญนั่งก่อนสิ” มาซาโตะพูดพลางโบกมือ
ทุกคนนั่งลงและรอให้มาซาโตะพูด ไม่มีใครกล้าแสดงการไม่ให้ความเคารพใดๆ ด้วยรู้ว่าแม้แต่การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยก็จะพบกับดาบคาตานะอันแหลมคมของชิสิมะ
“ฉันได้รับข่าวจากศาลเจ้าเซนกุว่าพวกเราครอบครัววาตานาเบะจำเป็นต้องส่งทรัพยากรและเงินทุนของเราเมื่อต้นปีนี้” มาซาโตะพูดช้าๆ
“ท่านปู่ครับ ผมได้เตรียมทรัพยากรและเงินทุนไว้แล้ว เราสามารถส่งมอบได้ทุกเมื่อครับ” ฟุมิโอะตอบทันที เมื่อการเลือกตั้งใกล้เข้ามา ฟุมิโอะจำเป็นต้องแสดงความสามารถของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...