หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2007

“ไม่... ไม่...” ยูมิโกะร้องไห้และทิ้งตัวเข้าไปในอ้อมแขนของฟุมิโอะ “พ่อคะ หนูไม่อยากไปไหนทั้งนั้น หนูจะอยู่กับพ่อกับแม่...”

“ยูมิโกะ ฟังพ่อนะลูก เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับลูกถ้าลูกถูกส่งไปที่ศาลเจ้า แม้ว่าลูกจะยังเด็ก แต่อีกหน่อยลูกก็จะเข้าใจเอง ติดตามคุณเฉินไปเถอะ ด้วยนิสัยของเขา พ่อเชื่อว่าเขาจะปกป้องลูกได้”

หลังจากพูดจบ ฟุมิโอะก็หันไปหาเฉินผิงและกล่าวเสริมว่า “แน่นอนว่าผมไม่ได้มาขอให้คุณช่วยเราโดยไม่มีอะไรตอบแทน ตระกูลวาตานาเบะจะเสนอชุดทรัพยากรให้กับศาลเจ้าเร็วๆ นี้ แต่ผมตั้งใจจะมอบให้คุณเพื่อตอบแทน คุณเฉิน”

สิ่งนี้ทำให้เฉินผิงพูดไม่ออก เดิมทีเขามาที่นี่เพื่อทำลายตระกูลวาตานาเบะ แต่ตอนนี้เขากลับพบว่าตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้

ฉันจะพายูมิโกะและทรัพยากรกลับไปกับฉันด้วยจริงๆ อย่างนั้นเหรอ? การพาสาวงามจากต่าวกั๋วกลับไปอย่างกะทันหันเช่นนี้ เป็นเรื่องยากที่จะอธิบายหรือเปล่านะ?

ในขณะที่เฉินผิงไม่แน่ใจว่าจะตอบฟุมิโอะอย่างไรดี เหล่าฟ่านก็พูดขึ้น “ฟุมิโอะ เลิกตีบทพ่อที่แสนดีได้แล้ว บอกเราเกี่ยวกับแผนอื่นๆ ของคุณมาเถอะ…”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของฟุมิโอะก็แดงก่ำด้วยความลำบากใจ

"คุณเหล่าฟ่านครับ ผมมีแผนอื่น...” ฟุมิโอะทำได้เพียงส่งยิ้มเขินๆ ให้พวกเขา

“ลองว่ามาได้เลยครับ คุณวาตานาเบะ” เฉินผิงกระตุ้น

“แผนอื่นของผมคือให้คุณลงมือและฆ่าทั้งอาสึกะและมาซาโตะ คุณเฉิน เมื่อคนเหล่านี้ตายไป ทั้งตระกูลวาตานาเบะจะอยู่ภายใต้การควบคุมของผม” ฟุมิโอะกล่าว

เขาเสริมว่า “และแน่นอนว่าคุณจะได้รับรางวัลอย่างงาม”

“แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้น คุณยังคงต้องปฏิบัติตามคำสั่งของศาลเจ้า แล้วยูมิโกะจะยังคงถูกส่งตัวไปอยู่ดีนี่ครับ” เฉินผิงพูดด้วยความสงสัย

ฟุมิโอะไม่พูดอะไรแต่มองไปที่เหล่าฟ่าน

ความหมายที่ชัดเจนคือ หากเฉินผิงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชิสิมะแล้ว เมื่อนั้นก็จะเป็นเหล่าฟ่านที่เข้ามารับช่วงต่อ ยังไงเสีย เหล่าฟ่านก็เป็นเพื่อนของเฉินผิง!

เฉินผิงเข้าใจเจตนาของฟุมิโอะในทันที ฟุมิโอะพยายามให้เหล่าฟ่านดำเนินการผ่านเขา

“ด้วยเงินหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์ ฉันจะฆ่าใครก็ได้ตามที่คุณต้องการ” เหล่าฟ่านพูดช้าๆ ขณะที่ฟุมิโอะมองมาที่เขา

สีหน้าลำบากใจปรากฏขึ้นทั่วใบหน้าของฟุมิโอะ "คุณเหล่าฟ่านครับ ผมไม่สามารถหาเงินหมื่นล้านดอลลาร์ได้ แต่ผมจะทำให้ดีที่สุดและเสนอทุกอย่างเท่าที่ผมจะหามาได้ คุณกับคุณเฉินเป็นเพื่อนกัน ดังนั้นผมจึงหวังว่า—”

"หยุดพูดได้แล้ว เพื่อนก็คือเพื่อน ธุรกิจก็คือธุรกิจ มันเอามาปนกันไม่ได้ หากคุณไม่สามารถหาเงินมาได้ ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดถึงเรื่องนี้” เหล่าฟ่านพูดอย่างตรงไปตรงมาซึ่งทำให้ฟุมิโอะรู้สึกลำบากใจ