ครืน...
เมฆสีดำที่เคลื่อนตัวต่ำลงเรื่อยๆ พร้อมกับเสียงฟ้าร้องที่ดังกึกก้อง มันดูราวกับจะกลืนกินบ้านพักตระกูลฟุมิโอะทั่วทั้งอาณาบริเวณ
“พ่อคะ เกิดอะไรขึ้น... หนูกลัว...” ยูมิโกะดูตกใจขณะที่เธอซ่อนตัวอยู่ข้างหลังพ่อของเธอโดยไม่รู้ตัว
ใบหน้าของเคอิกะซีดเซียวขณะที่เธอยังกำเสื้อผ้าของฟุมิโอะไว้แน่น
ฟุมิโอะเองก็ตกใจไม่แพ้กัน แต่เพราะภรรยาและลูกสาวของเขา เขาจึงทำได้เพียงพยายามสงบสติอารมณ์
เปรี้ยง!
ทันใดนั้น มีสายฟ้าฟาดเข้าใส่คฤหาสน์ที่เฉินผิงพักอาศัยอยู่
ครืน...
หลังจากสายฟ้าอันรุนแรงฟาดเข้าใส่ คฤหาสน์ทั้งหลังก็พังทลายลงในพริบตา!
"กรี๊ด!" ยูมิโกะกรีดร้องด้วยความกลัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...