หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2018

ในขณะเดียวกัน ณ คฤหาสน์ของฟุมิโอะ หูหม่าซือและเหล่าฟ่านกำลังพักผ่อนอยู่ในบ่อน้ำพุร้อนสุดหรู

ข้างๆ เหล่าฟ่านมีไวน์ชั้นดีสองสามขวด ในขณะที่หูหม่าซือมาพร้อมกับหญิงสาวสองคนที่กำลังนวดเขาอย่างอ่อนโยน

“เหล่าฟ่าน นายคิดว่าเฉินผิงจะสามารถเอาชนะชิสิมะคนนั้นได้หรือเปล่า?” หูหม่าซือถามอย่างเป็นกังวล

เนื่องจากหูหม่าซือไม่คุ้นเคยกับซามูไรจากต่าวกั๋ว ดังนั้นเขาจึงไม่แน่ใจว่าเฉินผิงจะสามารถเอาชนะได้หรือไม่

"ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าฉันเดาถูก ชิสิมะน่าจะตายหลังจากโดนเฉินผิงโจมตีไปเพียงครั้งเดียว พวกเขาควรจะกลับมาเร็วๆ นี้แหละ” เหล่าฟ่านพูดพร้อมจิบไวน์ของเขาอย่างสบายๆ

หลังจากที่เขาพูดจบ เฉินผิงและฟุมิโอะก็กลับมา

"พ่อ" เมื่อเห็นฟุมิโอะ ยูมิโกะก็รีบเดินเข้ามาหาทันที “พ่อคะ เป็นยังไงบ้าง”

“นายท่านฆ่าคนพวกนั้น รวมทั้งชิสิมะด้วย” ฟุมิโอะตอบอย่างตื่นเต้น

"นายท่าน?" ยูมิโกะรู้สึกประหลาดใจ

"ถูกต้องแล้วล่ะ จากนี้ไปคุณเฉินจะเป็นนายใหญ่ของครอบครัววาตานาเบะ นับจากนี้ไป สมาชิกของตระกูลวาตานาเบะจะต้องเชื่อฟังคำสั่งของเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข” ฟุมิโอะกล่าว

เธอจ้องมองที่แผ่นหลังของเฉินผิงด้วยความประหลาดใจ เฉินผิงได้แต่นิ่งเงียบ เขาไม่สนใจที่จะเป็นนายใหญ่ของตระกูลวาตานาเบะ บางทีเขาอาจจะไม่มาที่ต่าวกั๋วอีกเลยด้วยซ้ำหลังจากนี้

เฉินผิงเดินไปที่สวนหลังบ้านของคฤหาสน์ เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นเหล่าฟ่านและหูหม่าซือเพลิดเพลินกับช่วงเวลาแห่งชีวิตของพวกเขาในบ่อน้ำพุร้อนเพียงใด ไม่ต้องพูดถึงหญิงสาวอีกสองคนที่คอยให้บริการหูหม่าซืออยู่

หูหม่าซือสังเกตเห็นเฉินผิงจึงรีบลุกขึ้นและไล่หญิงสาวทั้งสองออกไป

“เฉินผิง เป็นยังไงบ้าง? คุณสามารถเอาชนะชิสิมะได้หรือเปล่า?” เขาถาม

“แค่โจมตีครั้งเดียวก็จัดการได้แล้ว” เฉินผิงตอบอย่างเมินเฉย

“ไงล่ะ อย่างที่ฉันบอกเลยมั้ย? การจัดการกับชิสิมะไม่มีทางเกินหนึ่งกระบวนท่าหรอกนะ” เหล่าฟ่านร้องแซว

"หูหม่าซือ คุณควรเตรียมตัวให้พร้อม เรากำลังจะเดินทางกลับเร็วๆ นี้”

เฉินผิงชำเลืองมองฟุมิโอะอย่างเรียบเฉย “การช่วยคุณฆ่าชิสิมะคือการตอบแทนที่คุณให้บัวหิมะแก่ผมเท่านั้น ผมไม่มีหน้าที่ช่วยเหลือคุณในการกวาดล้างศาลเจ้าเซนกุในตอนนี้ และผมเองก็ไม่มีเวลามากนักหรอกครับ”

“นายท่านครับ ตระกูลวาตานาเบะยินดีรับใช้ท่านตลอดไปและจะถวายบรรณาการแด่ท่านในรูปแบบของทรัพยากรทุกปี” ฟุมิโอะคำนับแทบเท้าของเฉินผิง

“เฉินผิงผมคิดว่าคุณควรอยู่ต่อนะ ทรัพยากรที่ศาลเจ้าเซนกุเป็นเจ้าของมีมากมายกว่าตระกูลศิลปะการต่อสู้เหล่านี้มาก นอกจากนี้ ศาลเจ้าแต่ละแห่งยังมีเทพเจ้าประจำอยู่ ผมคิดว่าคุณน่าจะสนใจที่จะรับพลังที่รวบรวมอยู่ในตัวเทพเจ้าเหล่านั้น” เหล่าฟ่านเกลี้ยกล่อมเฉินผิงพร้อมกับหยิบแก้วไวน์ขึ้นมา

เฉินผิงมองดูเหล่าฟ่านอยู่ครู่หนึ่ง เขาใช้เวลาครุ่นคิดเพียงไม่นานก่อนที่เขาจะพยักหน้า "ก็ได้ครับ"

ฟุมิโอะดีใจมากที่เฉินผิงเห็นด้วย

คืนนั้น เฉินผิงนอนอยู่บนเตียง เขาเอาแต่หมกมุ่นอยู่กับการคิดหาวิธีที่จะช่วยซูอวี่ฉีออกมา

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงฝีเท้าอันแผ่วเบาดังขึ้น

เฉินผิงลุกขึ้นนั่งทันทีและเห็นว่าประตูถูกผลักเปิดออก วินาทีต่อมา ก็ปรากฏว่าเป็นยูมิโกะที่เดินเข้ามา ร่างกายของเธอแทบไม่มีเสื้อผ้าปกคลุม