หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2019

ไหล่ของเธอที่ขาวราวหิมะ ต้นขาเรียวยาวที่ถูกเปิดเผย และดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความรักที่อ่อนโยน

เฉินผิงต้องผงะเมื่อเห็นยูมิโกะคุกเข่าลงต่อหน้าเขา

“นายท่าน ให้ฉันรับใช้คุณคืนนี้นะคะ...” ใบหน้าของยูมิโกะแดงก่ำ ดวงตาของเธอร้อนแรงราวกับไฟขณะที่เธอเอื้อมมือไปหาเฉินผิง

เธอหายใจหอบหนักและร้อนรุ่มราวกับว่าเธอต้องการกลืนกินเขา

เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาแตะนิ้วของเขาที่หน้าผากของยูมิโกะเบาๆ พร้อมส่งพลังวิญญาณบางส่วนเข้าสู่ร่างกายของเธอ

สายตาที่เร่าร้อนของเธอหายไป แทนที่ด้วยความเขินอายเจือด้วยความกลัว เฉินผิงคว้าผ้าปูที่นอนมาคลุมตัวยูมิโกะอย่างรวดเร็ว

ยูมิโกะมองดูตัวเอง พร้อมกับน้ำที่ไหลอาบแก้ม

“ไปบอกพ่อของคุณว่าในเมื่อผมตกลงที่จะอยู่ต่อ ผมจะปลดปล่อยตระกูลวาตานาเบะจากศาลเจ้าเอง ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้” เฉินผิงกล่าว

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงหลับตาลงและเริ่มฝึกบำเพ็ญฌาน

เส้นทางของการฝึกบำเพ็ญฌานนั้นไม่มีที่สิ้นสุด และเฉินผิงก็รู้ดีว่าเขาไม่สามารถหยุดพักได้ มีผู้คนและเรื่องราวมากมายที่กำลังรอเขาอยู่

ยูมิโกะมองดูใบหน้าที่สงบนิ่งของเฉินผิงและรู้สึกมึนงงไปชั่วขณะ หัวใจของเธอเต้นแรง

ในตอนแรก ยูมิโกะไม่เต็มใจเมื่อฟุมิโอะขอให้เธอไปนอนกับเฉินผิง อย่างไรก็ตาม เพื่อตระกูลและพ่อแม่ เธอไม่มีทางเลือกนอกจากต้องกินยาเพื่อรวบรวมความกล้าที่จะเข้ามาในห้องของเฉินผิง

เฉินผิงควบคุมตนเองได้อย่างน่าประหลาดใจ โดยไม่แสดงอาการใดๆ ทั้งสิ้น

ยูมิโกะค่อยๆ ยืนขึ้น สายตาของเธอจับจ้องไปที่เฉินผิง ผ่านไปราวสิบนาที ในที่สุดเธอก็จากไป

เฉินผิงลืมตาขึ้นและถอนหายใจเฮือกใหญ่หลังจากแน่ใจว่ายูมิโกะออกไปแล้ว

เขาเองเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาเท่านั้น จะไม่ให้ตอบสนองต่อความงามเช่นนี้ต่อหน้าเขาได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่าเขาไม่สามารถล้ำเส้นนั้นได้ ซูอวี่ฉียังคงทุกข์ทรมาน เขาไม่สามารถทำอะไรก็ตามที่เป็นการทรยศต่อเธอ

คำอธิบายเดียวสำหรับความปลอดภัยของฟุมิโอะก็คือการสมรู้ร่วมคิดกับเฉินผิง

ด้วยวิธีนี้ เฉินผิงสามารถแก้แค้นได้อย่างแน่นอน และฟุมิโอะก็จะสามารถกำจัดคู่ต่อสู้ของเขาและรักษาตำแหน่งผู้นำของตระกูลวาตานาเบะเอาไว้ได้

การเป็นหุ้นส่วนดูเหมือนเป็นเรื่องปกติเนื่องจากทั้งสองฝ่ายได้รับประโยชน์

“ขึ้นรถ!” คาซูโอะตะโกนอย่างเร่งรีบ

ในขณะเดียวกัน ณ ศาลเจ้าเซนกุ มีคนสี่คนที่แต่งกายด้วยเครื่องแบบพื้นเมืองดั้งเดิมของชาวต่าวกั๋วนั่งอยู่ตรงข้ามกัน

มีชายชราคนหนึ่งในหมู่พวกเขาหลับตาและนิ่งเงียบ

ในสี่คนนี้ มีผู้หญิงคนหนึ่งที่มีใบหน้างดงามพร้อมกับแววตาที่เย็นชา

ที่นั่งตำแหน่งหัวโต๊ะเป็นชายกลางคนนามว่าฮิโรอิจิ โอโนะ ผู้ซึ่งเป็นประธานของศาลเจ้าเซนกุกำลังนั่งอยู่