เมื่อมาถึงบ้านตระกูลซู เฉินผิงรีบเอ่ยถามขึ้นทันทีที่เห็นกู่เวิ่นเทียน “ท่านกู่ อาจารย์ปู้ซวีกลับมาแล้วใช่ไหมครับ”
กู่เวิ่นเทียนพยักหน้า “ใช่ครับ ท่านอาจารย์ปู้ซวีกลับมาแล้ว!”
“ถ้าเช่นนั้น รบกวนท่านกู่รีบพาผมไปพบท่านหน่อยครับ!” เฉินผิงร้อนใจจนแทบทนไม่ไหวแล้ว!
“คุณเฉิน อาจารย์ปู้ซวีกลับมาแล้วก็จริง แต่ว่า...”
กู่เวิ่นเทียนมีสีหน้าลำบากใจ!
“ท่านกู่ มีอะไรพูดออกมาได้เลยครับ ถ้าเป็นเรื่องเงิน ผมจะหามาให้!”
เฉินผิงกล่าว
“ท่านกู่คะ จะต้องใช้เงินเท่าไหร่ คุณบอกมาได้เลยค่ะ เราต้องการพู่กันวิญญาณและชาดมาใช้รักษาตาของคุณป้าค่ะ!”
ซูอวี่ฉีพูดเสริม!
เธอรู้ว่าเฉินผิงต้องการนำมาทำอะไร เพราะของทั้งสองสิ่งนี้ก็อยู่ในรายการใบสั่งยาที่เฉินผิงให้เธอด้วย ซูอวี่ฉีเองก็ใช้ความพยายามอย่างเต็มที่ในการค้นหา และได้เสนอเงินรางวัลก้อนใหญ่ให้ผู้ที่หามาให้เธอได้ แต่ว่าของชนิดนี้หายากมาก แม้ได้พบพานก็ยากจะได้ครอบครอง!
กู่เวิ่นเทียนส่ายศีรษะ “คุณเฉิน คุณซู ท่านอาจารย์ปู้ซวีไม่ได้ต้องการเงินหรอก สำหรับคนที่เดินเข้าสู่ทางธรรม เงินทองคือของนอกกาย เพียงแต่ อาจารย์ปู้ซวีมีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง ซึ่งตอนนี้กำลังป่วยหนัก ไปหาหมอที่มีชื่อเสียงมาทุกแห่งแล้ว แต่ก็ยังรักษาไม่หาย ดังนั้น เขาจึงอยากจะขอให้คุณเฉินช่วยรักษาอาการให้ลูกสาวของเขาเพื่อแลกกับพู่กันวิญญาณและชาดครับ!”
เฉินผิงได้ยินดังนั้นก็เข้าใจทันที ท่านกู่คงจะได้เล่าให้อาจารย์ปู้ซวีฟังถึงฝีมือทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของตน เขาถึงได้เสนอเงื่อนไขนี้ขึ้นมา ตราบใดที่อวัยวะภายในยังไม่ล้มเหลว หรือไม่ใช่คนชราที่ใกล้สิ้นอายุขัยแล้ว เฉินผิงสามารถรักษาได้!
“ท่านกู่ ลูกสาวของท่านอาจารย์ปู้ซวีเป็นอะไรหรือครับ”
เฉินผิงถาม
“ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจนัก แต่เท่าที่ได้ฟังอาจารย์ปู้ซวีเล่า ลูกสาวของเขามักจะป่วยเพราะภาวะเย็นในร่างกายมาตั้งแต่เด็กแล้ว ร่างกายของเธอเย็นเหมือนอยู่ในถ้ำน้ำแข็ง เวลานอนจะต้องห่มผ้านวมหลายชั้น เป็นแบบนี้มาหลายปีแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ พาไปหาหมอหลายที่ก็ไม่เป็นผล ครั้งนี้ก็เพิ่งจะไปหาหมอที่อยู่ไกลมากๆ แต่ก็เปล่าประโยชน์!”
“เพื่อลูกสาวแล้ว อาจารย์ปู้ซวีเคยติดประกาศตามหาหมอที่เก่งกาจไว้ในอาราม อีกทั้งยังตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติธรรมเพื่อให้บุญกุศลที่ตนสั่งสมไว้ส่งผลให้ลูกสาวอาการดีขึ้น แต่นี่ก็ตั้งหลายปีแล้ว ดูเหมือนไม่มีอะไรดีขึ้นเลย!”
กู่เวิ่นเทียนอธิบาย
“ร่างกายเย็นเหมือนอยู่ในถ้ำน้ำแข็งหรือ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...