หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2044

ลำพังแค่คำพูดนั้นก็ทำให้ฝูงชนเหงื่อตกได้แล้ว

คนเหล่านั้นสามารถสะท้อนให้เห็นทั่วทั้งยุทธภพแห่งต่าวกั๋วได้เป็นอย่างดี พวกเขาแต่ละคนเป็นอัจฉริยบุคคลในยุทธภพ มีพลังและอำนาจที่ไม่เป็นรองใครในต่าวกั๋ว

คำพูดกระทบกระเทียบจากคาวาซากิมากเกินพอที่จะทำให้ตกใจกลัวอย่างมากได้

ท่ามกลางพวกเขาเหล่านั้นคือหัวหน้ากลุ่มที่ก้มศีรษะให้ด้วยความเคารพแล้วพูดว่า “ท่านคุโรกิ จริงอยู่ที่พวกเราได้แต่โทษตัวเองเรื่องหายนะของยุทธภพแห่งต่าวกั๋ว กระนั้นพวกเราก็อยากให้ท่านช่วยกำจัดไอ้เด็กบ้าชาวต้าซย่าเพื่อบำรุงขวัญกำลังใจให้พลเรือนของพวกเรา หลังจากนั้นพวกเราย่อมต้องมาขอขมาท่านอย่างแน่นอน”

พวกเขาตระหนักดีว่าคาวาซากิรู้สึกเดือดดาลเพราะยุทธภพแห่งต่าวกั๋วตกต่ำจนอยู่ในสภาพนั้น

เรื่องนี้ต้องมีคนรับผิดชอบ!

“ผู้อาวุโส พวกเรายินดีที่จะทำดีไถ่โทษ พวกเราขอวิงวอนให้ท่านช่วยกอบกู้ชื่อเสียงของต่าวกั๋วกลับมาด้วย!” กลุ่มคนตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน

เมื่อเห็นคนนับสิบตรงหน้า คาวาซากิก็ถอนหายใจ

“ก็ได้ ฉันจะช่วยพวกแกเป็นครั้งสุดท้ายแล้วอย่ามารบกวนตอนฉันกำลังทำสมาธิอีก”

เมื่อเขาพูดจบ ร่างของเขาก็ค่อยๆ ลอยขึ้นไปกลางอากาศ

ทันใดนั้นตำแหน่งที่เขาเคยนั่งอยู่ก็ค่อยๆ เปิดออกเองแล้วปลดปล่อยคลื่นความร้อนที่ปกคลุมสถานที่แห่งนั้นอย่างรวดเร็ว สิ่งต่อมาที่พวกเขาเห็นก็คือทะเลสาบที่มีหินหนืดหลอมเหลวกำลังเดือดพล่าน

ทุกคนดวงตาแทบพลัดออกจากเบ้าเพราะความตกตะลึง

ตรงกลางหินหนืดหลอมเหลวมีดาบคาตานะปักอยู่กับพื้น

คาวาซากิยื่นมือออกไปดึงดาบคาตานะ ทันใดนั้นกระไอเยียบเย็นก็แล่นลงไปตามกระดูกสันหลังของผู้เห็นเหตุการณ์

จริงๆ แล้ว แม้แต่ผู้ที่อ่อนแอที่สุดท่ามกลางพวกเขาเหล่านั้นอย่างน้อยๆ ก็อยู่ในระดับขุนพลยุทธ์เข้าไปแล้ว พลังรัศมีใดที่ทำให้พวหเขายำเกรงได้ ต้องเป็นพลังรัศมีที่ทรงพลังเป็นพิเศษแน่ๆ

นอกเหนือไปจากนั้นแล้ว ทั้งๆ ที่ปล่อยกลิ่นอายคุกคามออกไปแล้ว แต่ดาบคาตานะกลับดูเหมือนจะไม่มีอะไรพิเศษเลย

“ตอนนี้พวกแกออกไปได้แล้ว อีกสามวันให้หลังค่อยกลับมาพร้อมไอ้ชาวต้าซย่านั่น ฉันไม่สนใจหรอกว่าพวกแกจะจัดการเรื่องนั้นยังไง อย่าหวังเลยว่าฉันจะลงจากเขาเลย” คาวาซากิสั่งการ

“รับทราบ” หัวหน้ากลุ่มรีบผงกศีรษะ

ในการเกลี้ยกล่อมให้คาวาซากิสอดมือเข้าไปยุ่งได้สำเร็จนับว่ามีฝีมือมากแล้ว พวกเขาจึงไม่กล้าเรียกร้องอะไรให้มากกว่านี้อีก

เคล้ง! เขาชักดาบคาตานะออกมา

ตู้ม!

ในเวลาไม่นานก็ปรากฎทางลาดชันซึ่งนำพาไปสู่ยอดภูเขาไฟ

ทุกคนแทบไม่อยากเชื่อสายตาตนเองและลมหายใจของพวกเขาก็เริ่มถี่กระชั้น

เบื้องหน้าของพวกเขาคือกำแพงสูงร้อยเมตร มันถึงกับมีแนวกั้นที่แข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อก่อตัวขึ้นหลังจากถูกชะล้างด้วยหินหนืดที่กำลังคุกรุ่น

พอนึกว่าผู้อาวุโสสามารถผ่าสะบั้นตรงนั้นและสร้างเส้นทางเช่นนี้ได้...

ความเบิกบานก็ท่วมท้นจิตใจของพวกเขา เพราะพวกเขาคิดว่าขอเพียงมียอดฝีมืออย่างคาวาซากิอยู่ใกล้ๆ ยุทธภพแห่งต่าวกั๋วก็ไม่อาจสั่นคลอนได้

พวกเขาทุกคนต่างคุกเข่าแสดงความเคารพก่อนจะแยกย้ายกันขึ้นสู่ยอดเขา

ไม่นานข่าวการสอดมือเข้ามายุ่งของคาวาซากิก็แพร่สะพัดไปทั่วทั้งต่าวกั๋ว

คนของยุทธภพแห่งต่าวกั๋วต่างรู้สึกยินดี อย่างไรเสียคาวาซากิมักจะเป็นตัวตนในตำนานอยู่ในยุทธภพแห่งต่าวกั๋วมาโดยตลอด

เมื่อได้ยินข่าว สมาชิกสภาของต่าวกั๋วเองก็รู้สึกโล่งใจเช่นกัน พวกเขาเชื่อว่าวันเวลาของเฉินผิงจบสิ้นลงทันทีที่คาวาซากิตัดสินใจเข้ามายุ่งเกี่ยวแล้ว