หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2045
ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็นั่งวางมาดอยู่ในคฤหาสน์ตระกูลวาตานาเบะ
ที่นั่งตรงข้ามกับเขาเป็นชาวต่าวกั๋วไว้หนวดเคราสวมชุดสูท
“สวัสดีครับ คุณเฉิน ผมมุโตะ ชินอิจิทูตจากยุทธภพแห่งต่าวกั๋ว” เขาแนะนำตัวเองเช่นนั้น
“คุณมาทำไม? ในที่สุดยุทธภพแห่งต่าวกั๋วก็เลือกที่จะยอมจำนนรึไง?” เฉินผิงกล่าวพลางยิ้มจางๆ
บอกตามตรง เขารู้ดีว่าคงไม่เป็นแบบนั้นหรอก มุโตะไม่ได้มาเพื่อมอบยุทธภพแห่งต่าวกั๋วให้อยู่ใต้แทบเท้าเขาอย่างแน่นอน แต่เขาก็ไม่เคยทิ้งโอกาสที่จะดูแคลนฝ่ายแรก
เมื่อมุโตะได้ยินสิ่งที่เฉินผิงกล่าว สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนแปลงแบบสุดขั้วอย่างที่คาดคิดเอาไว้เลย
แต่ถึงกระนั้นการข่มความรังเกียจก็เป็นเพียงทางเลือกเดียวของเขา เขาจึงได้แต่ส่ายหน้าเล็กน้อย “เปล่าครับ คุณเฉิน ผมมาที่นี่เพื่อส่งคำเชิญท้าประลองให้คุณต่างหาก”
ขณะที่พูดถึงเรื่องนั้น เขาก็ยื่นบัตรเชิญอันวิจิตรบรรจงให้
แทนที่จะสละเวลามองดูบัตรเชิญสักครู่ เฉินผิงกลับโยนทิ้งไป “อย่าทำผมเสียเวลา มีอะไรก็ว่ามาเลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...