หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2046

รอยยิ้มจางๆ ผุดขึ้นตรงมุมปากของเฉินผิง “ไม่เป็นไรหรอก เหล่าฟ่าน ผมมั่นใจว่าชนะการต่อสู้ได้แน่”

เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มมั่นใจในตัวเองเพียงใด เหล่าฟ่านก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

ในเมื่อเฉินผิงตอบรับคำท้าประลองกับคาวาซากิในอีกสามวันให้หลัง ยุทธภพแห่งต่าวกั๋วเริ่มที่จะคลุ้มคลั่งและออกคำสั่งให้ทุกคนที่อยู่ในยุทธภพเฝ้าดูสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

มันจะเป็นศึกครั้งสุดท้ายของคาวาซากิ ในภายภาคหน้าจะไม่มีใครได้เห็นพรสวรรค์ของยอดซามูไรแห่งต่าวกั๋วอีกต่อไป

เมื่อหลายคนทราบเรื่องการท้าประลองก็มุ่งหน้าไปที่ปากปล่องภูเขาฟูจิโอะ

ถึงแม้ว่าคนธรรมดาสามัญจะไม่สามารถปีนขึ้นไปบนปากปล่องภูเขาไฟได้ แต่พวกเขาก็พยายามที่จะปีนขึ้นไปบนภูเขาฟูจิโอะให้ถึงจุดที่สูงที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้กันอย่างสุดความสามารถ

ดังนั้นก่อนจะถึงวันท้าประลอง ภูเขาฟูจิโอะจึงคลาคล่ำไปด้วยผู้คน

ทุกคนตรงนั้นมาเพื่อชมยอดซามูไรแห่งต่าวกั๋ว—เทพเจ้าที่มีชีวิตอยู่มาเกือบสองร้อยปี

แม้แต่รัฐบาลของต่าวกั๋วก็ยังให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ ในขณะนั้นเอง พลเมืองทุกคนในประเทศต่างมุ่งความสนใจของตนเองไปที่มหากาพย์การท้าประลองครั้งนั้น

เพียงชั่วพริบตาเดียว ก็ผ่านไปสามวันแล้ว

เฉินผิง หูหม่าซือและเหล่าฟ่านมุ่งหน้าไปทางปากปล่องภูเขาไฟฟูจิโอะ

คราวนี้เฉินผิงไม่ได้พาฟุมิโอะมาด้วย เพราะตอนนี้ยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เกี่ยวข้องกับตระกูลวาตานาเบะซึ่งฝ่ายหลังจำเป็นต้องไปจัดการ

ท่ามกลางพวกเขาเหล่านั้น ฟุมิโอะเป็นผู้คุมงานก่อสร้างศาลเจ้า

เมื่อเฉินผิงละคนอื่นๆ มาถึง พวกเขาก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้า

มีผู้คนอยู่ทุกหนแห่งบนภูเขาฟูจิโอะ ยึดครองพื้นที่ว่างเกือบทั้งหมด

มุโตะยืนอยู่ตรงตีนเขาพลางรอคอยให้เฉินผิงมาถึงด้วยความร้อนใจ

เขาเกรงว่าชายหนุ่มจะผิดนัด หากเกิดเรื่องพรรค์นั้นขึ้น พวกเขาก็คงไม่มีทางอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นกับผู้คนได้แน่ๆ

ผู้คนจำนวนมากรวมทั้งรัฐบาลต่างให้ความสำคัญกับเรื่องนี้

จริงๆ แล้ว หากเฉินผิงไม่ปรากฏตัว เขาก็คงหมดทางแก้ตัว

ทันทีที่เขาเห็นรถของเฉินผิงค่อยๆ แล่นเข้ามา ในที่สุดเขาก็รู้สึกโล่งอกโล่งใจ

“คุณเฉิน ไม่คาดคิดเลยว่าคุณจะค่อนข้างตรงต่อเวลาทีเดียว” มุโตะกล่าวขึ้น

ไม่นานเฉินผิงและคนอื่นๆ ก็มาถึงเชิงปากปล่องภูเขาไฟ ถ้ามีใครอยากปีนขึ้นมาบนปากปล่องภูเขาไฟ ก็จะต้องมีความสามารถในระดับหนึ่ง

ในขณะนั้นมีผู้คนจำนวนมากอยู่ในปากปล่องภูเขาไฟ พวกเขาต่างเป็นผู้แกร่งกล้าในยุทธภพแห่งต่าวกั๋ว อันที่จริงแล้ว ส่วนใหญ่พวกเขาต่างอยู่ในระดับขุนพลยุทธ์

“ผู้อาวุโสกำลังรอคุณอยู่ในปากปล่องภูเขาไฟ คุณจะต้องขึ้นไปเองเพราะผมไม่มีพลังความสามารถพอที่จะทำเช่นนั้นได้” มุโตะพึมพำ

เมื่อเหลือบมองไปปากปล่องภูเขาไฟ เฉินผิงก็กระโจนตัวขึ้นไปทันทีแล้วพุ่งขึ้นฟ้าราวกับลูกธนูหลุดออกจากแล่ง

เพียงแค่กระโดดเบาๆ เขาก็ดีดตัวสูงหลายสิบเมตรแล้ว

เขาแตะปลายเท้าลงกับกำแพงหินแล้วร่างของเขาก็พุ่งสูงขึ้นไปอีกครั้ง

ท่ากระโจนตัวสองครั้งทำให้เขามาถึงริมปากปล่องภูเขาไฟ

ขณะนั้นผู้คนมากมายกำลังยืนอยู่ริมปากปล่องภูเขาไฟ พวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นยอดฝีมือในยุทธภพแห่งต่าวกั๋ว

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคาซูโอะเป็นหนึ่งในนั้น

เมื่อเฉินผิงมองเห็นชายหนุ่ม สายตาที่จับจ้องเขาก็ชวนให้ใจเต้นระทึก ยามสัมผัสได้ถึงสายตาของเฉินผิงที่มองมาที่เขา คาซูโอะก็สั่นสะท้านอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวแล้วรีบหลบไปอยู่ด้านหลังของคนข้างๆ