เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 206

เมื่อเฉินผิงจับมือของซูอวี่ฉี ก็มีกระแสความอบอุ่นไหลจากมือของเขาเข้าสู่ร่างกายของเธอ!

“คุณ...คุณจะทำอะไร ที่นี่คนเยอะแยะ!”

ซูอวี่ฉีก้มหน้าลง เธอพูดเสียงเบาเหมือนยุงบิน ถ้าไม่ตั้งใจฟังก็จะไม่ได้ยิน!

“คุณพูดอะไรน่ะ” เฉินผิงถามเธอ

“ฉันบอกว่าไม่ใช่ที่นี่ คนเยอะแยะ เราไปในป่าเถอะ!”

ซูอวี่ฉีก้มศีรษะต่ำลงไปอีก เสียงก็ยิ่งเบาลง

“ไปในป่าทำไมน่ะ” เฉินผิงปล่อยมือของซูอวี่ฉี “รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวจะตามไม่ทัน!”

ซูอวี่ฉีชะงักค้าง แล้วเงยหน้าขึ้นมองเฉินผิง เธอเห็นเฉินผิงกำลังมองมาที่เธอพร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้าย

“ตีตายเลย...”

ซูอวี่ฉีถลึงตาใส่แล้วเดินตามเขาไป!

หลังจากวิ่งสองก้าว ซูอวี่ฉีก็พบว่าร่างกายของเธอไม่ได้รู้สึกเหนื่อยล้าขนาดนั้นแล้ว ขาของเธอก็ไม่เจ็บแล้วด้วย เหมือนกับตอนที่เพิ่งเดินขึ้นเขามาใหม่ๆ!

“ยืนงงอะไรอยู่น่ะ เร็วเข้า!”

เฉินผิงเห็นซูอวี่ฉีหยุดนิ่ง เขาจึงตะโกนขึ้น

“อ้อ”

ซูอวี่ฉีเดินตามเฉินผิงต่อไป!

ไม่นานนัก ทั้งสองก็เดินตามกลุ่มของกู่เวิ่นเทียนทัน เมื่อเห็นเฉินผิงและซูอวี่ฉีเดินตามมาทันอย่างรวดเร็ว พวกเขาก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

“อวี่ฉี ลูกไม่ได้เหนื่อยจนเดินไม่ไหวหรอกหรือ”

ซูเหวินจงเห็นท่าทางของลูกสาว ดูเหมือนไม่เหน็ดเหนื่อยเท่าไหร่

“หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ตอนนี้ไม่เหนื่อยแล้ว รู้สึกสบายมากด้วย”

ซูอวี่ฉีเองก็พูดด้วยสีหน้างุนงงเช่นกัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร