หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2067

หูหม่าซือจึงหยุดพูดแล้วเดินตามหลังเฉินผิงไปติดๆ

ซื่อเหยียนพาเฉินผิงแล้วและคนอื่นๆ เข้าไปในห้องลับที่มีแสงสลัว ทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปข้างในห้องลับนั้นทั้งเฉินผิงและหูหม่าซือต่างก็รู้สึกถึงพลังแห่งการควบคุมและปราบปรามของห้อง

พวกเขาผงะแล้วหยุดก้าวเท้าไปข้างหน้าทันที ซื่อเหยียนรีบอธิบายอย่างรวดเร็วว่า “โปรดอย่าได้กังวลไปเลย เนื่องจากว่าคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นสิ่งล้ำค่าอย่างยิ่ง พ่อของผมจึงเก็บมันไว้ในห้องลับแห่งนี้ และยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังได้วางเครื่องรางของขลังไว้ที่นี่ด้วย เพื่อยับยั้งพลังของใครก็ตามที่เข้ามาในห้องลับแห่งนี้ การทำเช่นนี้ก็เพื่อที่จะป้องกันไม่ให้คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ถูกขโมยไป เมื่อคุณออกไปจากห้องลับแห่งนี้แล้วความรู้สึกบีบคั้นกดดันก็จะหายไป มันจะไม่ส่งผลกระทบใดๆ ต่อร่างกายของคุณเลย กรุณาผ่อนคลายได้”

เมื่อได้ยินคำรับรองของซื่อเหยียนแล้ว เฉินผิงและหูหม่าซือจึงเดินต่อไปยังห้องลับ แล้วทันใดนั้นประตูด้านหลังของพวกเขาก็ปิดลงทันที!

เฉินผิงขมวดคิ้วแล้วมองไปที่ซื่อเหยียนซึ่งอยู่ข้างหน้าพวกเขา แต่ทว่าซื่อเหยียนเดินออกไปโดยใช้ทางออกอื่นแล้ว เฉินผิงและหูหม่าซือเองก็ต้องการที่จะออกไปด้วย แต่แล้วประตูนั้นก็ปิดลงอย่างแน่นหนาเช่นกัน!

ตอนนี้ทั้งเฉินผิงและหูหม่าซือต่างก็ถูกขังอยู่ในห้องลับแห่งนี้ ซึ่งไม่มีวี่แววของคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ตรงไหนเลย

เอี๊ยด…

มีเสียงที่เสียดแทงแก้วหูดังขึ้นก่อนที่พวกเขาจะทันรู้ตัวห้องอันมืดสลัวนั้นก็สว่างขึ้นมาแล้วสิ่งรอบข้างก็ปรากฏขึ้นชัดเจน