“แค่นี้เองหรอ? คุณคิดจะขังผมไว้ด้วยสิ่งนี้แค่นั้นเหรอ?”
เฉินผิงเดินออกมาจากห้องลับด้วยสีหน้าเย้ยหยัน
ซื่อเหยียนลุกขึ้นแล้วมองดูเฉินผิงอย่างไม่เชื่อสายตา
“ก-เกิดอะไรขึ้น? พลังของคุณไม่ได้ถูกควบคุมไว้หรอกเหรอ?”
ซื่อเหยียนไม่เข้าใจว่าทำไมพลังแห่งการปราบปรามของห้องถึงใช้ไม่ได้ผลกับเฉินผิง!
“ผมบอกคุณแล้วว่าอย่าได้ประเมินห้องลับของคุณสูงเกินไป…” เฉินผิงพูดอย่างดูถูกเหยียดหยาม
แม้แต่กฎของธรรมชาติก็ยังไม่อาจจะยับยั้งพลังของเฉินผิงได้ ไม่ต้องพูดถึงพลังปราบปรามของเครื่องรางของขลังนี่เลย
ซื่อเหยียนดูจะอารมณ์เสียเป็นอย่างมาก เพราะเขาไม่คาดคิดว่ามันจะเป็นเช่นนี้
“เฉินผิง ในเมื่อวันนี้ฉันไม่อาจจะจับแกขังไว้ได้ ฉันก็จะฆ่าแกซะ ฉันเชื่อว่าท่านพูดมาคงจะไม่ถือโทษฉัน…”
ดวงตาของหนิงจื้อเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น เมื่อเขาเห็นเฉินผิงหนีออกจากห้องลับได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...