“ทำลายเหรอ? หมายความว่ายังไงกัน?” เจว๋หย่วนตกตะลึง “ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ใช่ชายที่ทรงอำนาจที่สุดในโลกแต่เธอมีของวิเศษในครอบครองตั้งหลายชิ้น มันใช้ปกป้องตระกูลไป๋เหลียนไม่ได้เลยเหรอ? นอกจากคนที่อยู่ปรารถนาอยากจะเป็นอมตะ มีความสามารถพอที่จะมาทำลายตระกูลไป๋เหลียนในโลกมนุษย์นี้?”
เจว๋หย่วนกล่าวเสริม “คนจากอาณาจักรลับอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เหรอ?”
ซื่อชิงเผยส่ายหัว “ไม่ใช่พวกเขาหรือพวกสำนักไหนหรอก ผู้ชายที่ชื่อว่าเฉินผิงเป็นคนทำ”
“เฉินผิงเหรอ?” เจว๋หย่วนขมวดคิ้ว “เขาเป็นใครมาจากไหน? แล้วเขาทำลายตระกูลไป๋เหลียนได้ยังไง? เกิดอะไรขึ้นกับพวกของวิเศษล่ะ?”
“ฉันก็ไม่ค่อยรู้เรื่องของเขาเหมือนกัน ฉันรู้แค่ว่าเขาเพิ่งจะกลายมาเป็นคนที่มีอำนาจที่สุดในโลกยุทธภพ เขาเป็นหน้าใหม่ที่เพิ่งแสดงความสามารถออกมา เขาเพื่ออายุยี่สิบกว่าๆเอง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...