หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2106

ต้องขอบคุณที่ร่างกายของเขามีภูมิคุ้มกันต่อพิษ ต่อให้ผลไม้จะมีพิษ เฉินผิงก็รู้ว่าเขาจะไม่เป็นอะไร แต่ถ้าหากคนอย่างอู่เม่ยเอ๋อร์กินผลไม้พิษเข้าไปก็อาจจะเกิดเรื่องร้ายขึ้นได้

ไม่กี่วินาทีหลังจากเฉินผิงกัดผลไม้ป่าเข้าปาก ก็มีคำหนึ่งปรากฎขึ้นภายในหัวของเขา

ผลชิงซวง

สิ่งที่ตามมาคือการแนะนำให้รู้จักผลชิงซวง

เฉินผิงจ้องมองผลไม้ด้วยสายตาตกตะลึงปนสับสน

ฉันไม่เคยเห็นผลไม้แบบนี้มาก่อนเลย ดังนั้นฉันก็เลยไม่รู้ชื่อของมัน! ตามคำแนะนำ นี่คือพืชผลที่มีอยู่หลายพันปีมาแล้ว มันอาศัยพลังวิญญาณที่ซึมซับมาจากสภาพแวดล้อม ผลที่เกิดจากต้นไม้นี้จึงทั้งหวานและถึงกับมีคุณสมบัติด้านเสริมความงาม

“เกิดอะไรขึ้น?” เฉินผิงพึมพำกับตัวเองพลางขมวดคิ้วระหว่างที่เขานำผลไม้กลับมา

อู่เม่ยเอ๋อร์ที่ตอนนั้นหิวจัด เมื่อเธอเห็นพวกมันเข้าก็อดไม่ได้ที่รีบจะกินมันลงไปทันที

ความหวานของผลไม้ทำให้เธอรู้สึกค่อนข้างตกตะลึงทีเดียว

“อวี่ฉี! เสี่ยวหรู! มาลองชิมผลไม้พวกนี้ดูสิ! พวกมันหวานจริงๆ นะ!” อู่เม่ยเอ๋อร์ร้องเรียกพวกเธอ

ซูอวี่ฉีกับเสี่ยวหรูไม่รู้สึกหิว แต่พวกเธอก็ทำตามที่อู่เม่ยเอ๋อร์บอกแล้วกินผลไม้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น

แน่นอนว่าพวกเธอย่อมตกตะลึงกับผลไม้รสหวานที่ได้ลิ้มลอง

“เฉินผิง นี่มันผลไม้อะไรกันเนี่ย? รสชาติอร่อยมากเลย!” ซูอวี่ฉีถามขึ้นมา

“มันมีชื่อเรียกว่า 'ผลชิงซวง' ซึ่งอาศัยพลังวิญญาณในการเติบโตและมีเฉพาะในอาณาจักรลับแห่งนี้ ผลไม้ชนิดนี้ถึงกับมีคุณสมบัติด้านเสริมความงามเชียวนะ!” เฉินผิงตอบ

เมื่อเหล่าหญิงสาวได้ยินว่าผลไม้มีคุณสมบัติด้านเสริมความงาม พวกเธอก็เคี้ยวกันตุ้ยๆ

“พี่เฉินผิง พี่รู้เรื่องนี้ได้ยังไงกัน? ดูเหมือนว่าพี่จะไม่เคยเข้ามาในอาณาจักรลับมาก่อนเลยนี่นา?” เสี่ยวหรูเอ่ยถามด้วยความสงสัย

ถึงแม้ว่าพวกเรายังติดแหง็กอยู่ในอาณาจักรลับ แต่อย่างน้อยตอนนี้พวกเราก็ปลอดภัยดี เป็นหนทางที่ดีกว่าประตูอัคคีซึ่งเป็นแค่ทะเลทรายร้อนจัดอย่างแท้จริง ถ้าฉันมีอาณาจักรลับเป็นของตัวเอง ฉันจะให้คนใกล้ชิดของตัวเองเข้าไปอาศัยอยู่ในนั้น ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าคงจะดีหากได้ดำรงชีวิตอย่างสันติห่างไกลจากความเร่งรีบและความวุ่นวายของเมืองใหญ่!

ร่างกายของฉันแข็งแกร่งยิ่งกว่าเหล็ก งั้นอะไรกันที่จะสามารถทะลุผิวหนังของฉันได้อย่างง่ายดายถึงเพียงนั้นเล่า?

ไม่นานเฉินผิงก็พบใบหญ้าที่มีรูปร่างดุจดั่งเข็มเหล็ก คราบเลือดบนพื้นผิวช่วยยืนยันข้อสงสัยของเขา

หลังจากนั้นเฉินผิงก็ถอนหญ้าที่มีรูปร่างคล้ายกับเข็มออกจากพื้นแล้วตรวจสอบมันภายใต้แสงตะวัน สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจก็คือ มันโปร่งใสราวกับกระจกโดยแท้จริง

หญ้าจินจี๋

ตอนที่คำต่างๆ ผุดขึ้นในหัว เฉินผิงเดินไปได้ระยะหนึ่งก็สังเกตเห็นหญ้าดังกล่าวซึ่งตามมาด้วยการแนะนำหญ้าจินจี๋ให้รู้จัก

เห็นได้ชัดว่าหญ้าดังกล่าวเป็นตัวเลือกยอดนิยมในฐานะที่เป็นอาวุธเพราะโครงสร้างอันแข็งแกร่งและยากจะมองเห็นได้ อย่างไรเสียก็มีคนไม่มากนักที่จะรู้ว่ามีพืชชนิดนี้อยู่

ถึงกับมีข่าวลือว่าเดิมทีหญ้าจินจี๋คือขนเม่นศักดิ์สิทธิ์ที่หลุดร่วงเมื่อมันสลัดตัว แต่จะกลับกลายเป็นหญ้าจินจี๋หลังจากลงมาในโลกมนุษย์

ขณะที่เฉินผิงนึกถึงข้อมูลที่ผุดขึ้นในหัว ทันใดนั้นเขาก็เข้าใจบางอย่างขึ้นมาทันที