เมื่อพวกเธอเห็นสีหน้าอำมหิตของเฉินผิงก็รู้สึกหวาดกลัวอยู่บ้าง
“พี่อวี่ฉี กะ เกิดอะไรขึ้นกับเขาน่ะ? คงไม่มีเรื่องร้ายเกิดขึ้นใช่ไหม?”
เสี่ยวหรูรู้สึกหวาดกลัวมากเสียจนเสียงสั่น
ซูอวี่ฉีเองก็มองเฉินผิงด้วยความร้อนใจ เธออยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่พลังมหาศาลของเขากลับกีดกันไม่ให้พวกเธอเข้าใกล้เขาได้
หลังจากผ่านไปประมาณสิบนาที รัศมีพลังรอบตัวเฉินผิงก็สลายไปแล้วเขาก็ทรุดตัวลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง
“เฉินผิง!”
ซูอวี่ฉี เสี่ยวหรูและอู่เม่ยเอ๋อร์รีบวิ่งไปหาเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่ขาของพวกเธอจะเอื้ออำนวย
ทั้งๆ ที่กำลังนอนเหงื่อชุ่มหน้าผากอยู่กับพื้น แต่เฉินผิงก็ยิ้มเกลื่อนใบหน้า
“ฮ่าฮ่า... ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...