หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2109

ขืนพวกเขายังมัวแต่ชักช้าก็เกรงว่าจะเกิดเรื่องร้าย เฉินผิงจึงเร่งพวกเธอว่า “มาเร็ว! ไปกันเถอะ!”

พวกเขาทั้งสี่คนรีบก้าวข้ามประตูแห่งแสงและพบว่าพวกตนอยู่หลังสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

เมื่อคนของสำนักมังกรที่กำลังเดินลาดตระเวนอยู่ส่วนหลังเห็นเฉินผิงและคนอื่นๆ โผล่ออกมาจากประตูแห่งแสงที่ปรากฏขึ้นมาจากที่ไหนสักแห่ง พวกเขาก็ตัวแข็งทื่อด้วยความตกตะลึง

หลังจากใช้เวลาสักครู่กว่าจะหลุดพ้นจากภวังค์และได้สติ พวกเขาก็คุกเข่าแล้วพูดว่า “คุณเฉิน! ในที่สุดคุณก็กลับมาสักที!”

“รีบไปแจ้งคุณหูว่าคุณเฉินกลับมาแล้ว!”

ไม่นานหูหม่าซือกับหลงซิงซูก็ได้ยินเรื่องที่เฉินผิงและคนอื่นๆ หนีออกมาจากอาณาจักรลับได้

พวกเขาก็รีบไปที่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้แล้วก็ต้องปากอ้าตาค้างด้วยความตกตะลึง เมื่อพวกเขาเห็นเฉินผิงกับหญิงสาวทั้งสามคน

“เฉินผิง! พวกคุณสามารถไปถึงทางออกได้แล้วงั้นเหรอ?”

หูหม่าซือกับโจวเจี๋ยพยายามสุดความสามารถเพื่อหาทางออก แต่ก็ไม่เป็นผล

“เรื่องมันยาวน่ะ ตอนนี้กลับไปกันก่อนเถอะ!” เฉินผิงตอบพลางเดินนำพวกเขากลับไปที่สำนักมังกร

เมื่อซูอวี่ฉีเห็นสำนักมังกรและเห็นทุกคนปฏิบัติต่อเฉินผิงราวกับเจ้าสำนัก ก็ทำให้เธอตกใจอยู่บ้าง

“อวี่ฉี ระหว่างที่คุณไม่อยู่เกิดเรื่องขึ้นมากมาย พอพวกเรากลับไปผมจะเล่าทุกอย่างให้คุณฟังนะ” เมื่อเฉินผิงเห็นสีหน้าสับสนของซูอวี่ฉี เขาจึงเอ่ยพลางยิ้มให้

“อวี่ฉี!” กู่หลิงเอ๋อร์ร้องเรียกเธอพลางวิ่งเข้ามาหา

กู่หลิงเอ๋อร์รู้สึกโล่งอกเมื่อรู้ว่าซูอวี่ฉีไมเป็นไร จากนั้นเธอก็โถมตัวใส่อีกฝ่ายแล้วกอดแน่น

“โอ้ หลิงเอ๋อร์!” เมื่อซูอวี่ฉีเห็นกู่หลิงเอ๋อร์ เธอก็มีความรู้สึกที่ผสมผเสกันไป

จี้หรูเสว่เองก็วิ่งเข้ามาหาพร้อมหญิงสาวกลุ่มหนึ่ง “เสี่ยวหรู พวกเธอสองคนไปไหนมา? พวกเราเที่ยวตามหาเธอให้ควั่กเลยนะ!”

“พี่หรูเสว่ พวกเราถูกคนชั่วลักพาตัวไป!” เสี่ยวหรูตอบแล้วเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ฟังอย่างละเอียด

เมื่อบรรดาหญิงสาวได้ยินว่าเสี่ยวหรูกับอู่เม่ยเอ๋อร์ติดอยู่ในอาณาจักรลับ พวกเธอต่างก็รู้สึกตกตะลึง

ว้าว... เธอสวยจัง! ฉันไม่ยักรู้ว่าหญิงสาวคนหนึ่งจะงามล้ำเลิศได้ขนาดนั้น!

“คุณซู คุณไม่รู้หรอกว่าเฉินผิงเกือบตายไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งระหว่างที่พยายามช่วยคุณ!” หูหม่าซือบอกซูอวี่ฉี

ซูอวี่ฉีเหลือบมองเฉินผิงพร้อมคลี่ยิ้มอ่อนหวาน เธอรู้ว่าตอนที่ตนเองติดอยู่ในอาณาจักรลับแห่งนั้น คงทำให้เขาเป็นกังวลมากทีเดียว

งานเลี้ยงที่ตระกูลหลงดำเนินไปจนดึกดื่น นี่เป็นวันเวลาอันแสนสุขของคนในสำนักกับเฉินผิง

ดอกไม้ไฟนับไม่ถ้วนที่ถูกยิงขึ้นบนฟ้าช่วยเพิ่มบรรยากาศการเฉลิมฉลอง

เมื่อคุณชี่จากกระทรวงยุติธรรมเห็นดอกไม้ไฟ เขากลับมีสีหน้าไร้อารมณ์

“คุณชี่ครับ เฉินผิงสามารถช่วยแฟนตัวเองได้ ตอนนี้ทุกคนในสำนักมังกรก็เลยเฉลิมฉลองกันอยู่” สิงจวินกล่าวพลางเดินเข้าไปหาคุณชี่

คุณชี่ถอนหายใจออกมา “เขาฉลองเร็วเกินไปหน่อย...”

จากนั้นเขาก็ล้วงเอาจดหมายออกมายื่นให้แก่สิงจวินพลางพูดต่อไปอีกว่า “ถ้าพรุ่งนี้เฉินผิงมาหาผม ก็บอกเขาว่าผมไม่อยู่แล้วเอาจดหมายฉบับนี้ให้เขา”