หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2113

เฉินผิงผงกศีรษะ “ผมรู้ครับ”

“คุณกำลังเสี่ยงชีวิตของตัวเองเพื่อผู้หญิงไม่กี่คน มันคุ้มค่ากันแล้วงั้นเหรอ?” คุณชี่ถาม

“ครับ” เฉินผิงผงกศีรษะอีกครั้ง

แต่ใครจะรู้ว่า คุณชี่กลับโทสะพุ่งสูงเทียมฟ้าขึ้นมาทันที

เขาทุบโต๊ะพลางสบถว่า “ไม่อยากเชื่อเลย! คุณมีชีวิตอยู่เพื่อผู้หญิงไม่กี่คนเพียงอย่างเดียวรึไง? ผมขอบอกคุณไว้ตรงนี้เลยนะ พวกผู้หญิงรังแต่จะเป็นภาระให้คุณ สำหรับผู้บำเพ็ญพลังจิตแล้ว จำเป็นต้องตัดอารมณ์และความปรารถนาทางโลกทั้งมวล มีเพียงแต่ทำเช่นนั้นจึงจะบรรลุมรรคผลที่แท้จริงและกลายเป็นเซียนได้ แล้วดูคุณตอนนี้สิ กลับยอมสละชีวิตเพื่อผู้หญิงแค่ไม่กี่คน!”

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับชายผู้เกรี้ยวกราด เฉินผิงกลับสงบนิ่งอย่างน่าประหลาด

“ถ้าหากกลายเป็นเซียนหมายถึงการตัดอารมณ์และความปรารถนาทางโลกทั้งมวล งั้นผมก็ขอไม่เป็นเซียนจะดีกว่า เดิมทีผมก็ไม่ได้อยากเป็นเซียนเพียงแต่ถูกบีบบังคับให้เดินมาบนเส้นทางสายนี้ก็เท่านั้น ผมยินดีที่จะตายเพื่อช่วยพวกเธอและผมก็รู้ว่าพวกเธอเองก็ยินดีที่จะทำแบบเดียวกันเพื่อผม” เขากล่าวอย่างชัดแจ้ง

เมื่อคุณชี่ได้ยินเช่นนั้น โทสะภายในตัวเขาก็ค่อยๆ สลายหายไป

“โอ้ดีนี่ นับแต่โบราณมาเรื่องรักๆ ใคร่ๆ มักจะทำให้ร้าวรานได้มากที่สุด ผมรู้ว่าคุณมาที่นี่เพราะผู้หญิงสามคนนั้น ถ้าหากคุณอยากช่วยพวกเธอก็ต้องพาพวกเธอกลับไปที่อาณาจักรลับ มีเพียงอยู่ที่นั่นจึงจะทำให้พวกเธอสามารถฟื้นขึ้นมาได้อีกครั้ง ถ้าหากคุณยังดื้อแพ่งไม่ยอมทำเช่นนั้นล่ะก็ พวกเธอคงทนได้ไม่ถึงวันหนึ่งหรอก” คุณชี่เอ่ยเสียงเรียบนิ่งพลางนั่งลง

“ทำไมล่ะ? ทำไมถึงได้เป็นแบบนั้นไปได้? หนังสือไร้อักษรคืออะไร? และถ้ำอู๋หยาคืออะไรกันแน่? ยิ่งไปกว่านั้น ความลับของอาณาจักรลับแห่งสำนักเวิ่นเต้าแห่งนั้นคืออะไรกัน? เกิดเรื่องพรรค์นี้กับพวกเธอได้ยังไง? เกิดเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย?” เฉินผิงถามเสียงดังลั่น อารมณ์ของเขากำลังพลุ่งพล่านอย่างไม่อาจควบคุมได้

“ไม่ ผมไม่เชื่อในชะตาลิขิตหรอก ผมไม่เชื่อในโชคชะตา ทำไมผมต้องเผชิญห้วงทุกข์เหลือพรรณนาด้วยเล่า? ทำไมจะต้องเป็นผมด้วย? ผมก็แค่อยากอยู่กับผู้หญิงที่ผมชอบพอ ได้เจอพ่อแม่ของตัวเองและมอบชีวิตดีๆ ให้พวกเขา สิ่งที่ผมต้องการคือเป็นคนธรรมดาสามัญ ผมแค่อยากจะเป็นคนปกติ!” เฉินผิงแผดร้องสุดเสียงจนตัวสั่นไปทั้งร่าง

“อย่างที่ผมบอกไป ทั้งหมดนี้คือชะตาลิขิต มันเป็นโชคชะตาของคุณและคุณก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงมันได้ บางทีพอคุณกลายเป็นเจ้าแห่งสรรพสิ่งก็อาจจะเปลี่ยนแปลงชะตาลิขิตของตัวเองก็ได้ ในเมื่อตอนนี้คุณไม่อาจเปลี่ยนแปลงมันได้ก็จงยอมรับมันเสียเถอะ มิฉะนั้นคุณก็มีแต่จะยิ่งเป็นทุกข์ ไปเถอะ!”

คุณชี่โบกมือเบาๆ

ทันใดนั้นก็ระเบิดพลังที่กระแทกใส่เฉินผิงจนลอยกระเด็นออกไป จากนั้นประตูห้องก็ปิดลงดังปัง