หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2115
ในขณะเดียวกัน ณ อารามคูฉาน หลังจากซื่อชิงเผยกับซื่อเหยียนลูกชายของเขาพักฟื้นมาได้สองวัน ทั้งคู่ก็ดูเหมือนกลายเป็นคนละคนเลยทีเดียว
นอกจากนั้น ช่วงสองวันที่ผ่านมานี้พวกเขาก็ได้ประจักษ์ชัดถึงพลังศรัทธาอีกด้วย
เหล่าผู้เลื่อมใสที่มีใจศรัทธาเป็นจำนวนมากต่างดั้นด้นเดินทางไกลเพื่อมานมัสการที่อาราม พลังศรัทธาที่เกิดจากเหล่าผู้เลื่อมใสช่างน่าทึ่งยิ่งนัก
“ลุงครับ คุณมีเหล่าผู้เลื่อมใสมากมายออกขนาดนั้น แต่ลุงแยกแยะออกได้ยังไงว่าคนไหนเป็นผู้ที่มีความเลื่อมใสมากที่สุดกันล่ะ?” ซื่อเหยียนถามเจว๋หย่วนด้วยความสงสัย
“เรื่องง่ายๆ ฉันสามารถวัดสิ่งนั้นได้ด้วยการมองพลังศรัทธาที่พวกเขาสร้างขึ้น”
เจว๋หย่วนสำแดงผนึกมือพลางเอ่ยไปด้วย จากนั้นเขาก็ซัดฝ่ามือไปข้างหน้า
ต่อมาพลังศรัทธาก็ค่อยๆ ก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างเหนือศีรษะของเหล่าผู้เลื่อมใสหลายสิบคนที่กำลังเคารพสักการะอยู่ภายในโถงพิธี
แต่พลังศรัทธาที่พวกเขาแผ่ออกมากลับเป็นสีสันต่างๆ กันไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...