หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2116
“ฉันจะฉีกเฉินผิงให้เป็นพันๆ ชิ้นเลย...” ซื่อชิงเผยกล่าว ยามที่เขาได้ยินคำพูดของซื่อเหยียนก็ให้รู้สึกปวดใจ
อย่างไรเสีย อาวุธวิเศษพวกนั้นก็เป็นผลงานชั่วชีวิตของเขาเลยเชียวนะ
“น้องเล็ก ในเมื่อตอนนี้พวกนายสองคนหายดีแล้วก็พาฉันไปหาเฉินผิงผู้นี้ที เผื่อฉันจะได้ล้างแค้นให้พวกนายได้” เจว๋หย่วนพูดอย่างไม่ใส่ใจ
“ขอบคุณครับพี่” ซื่อชิงเผยดั้นด้นเดินทางมาที่อารามเพื่อตามหาเจว๋หย่วน เพียงเพราะอยากขอให้ฝ่ายหลังช่วยแก้แค้นกับเฉินผิง
“ตอนนี้ก็ไปกันเถอะ”
หลังจากพูดจบ เจว๋หย่วนก็จัดการธุระที่อารามคูฉานและมอบหมายภารกิจให้แก่ลูกน้องก่อนจะตามซื่อชิงเผยกับซื่อเหยียนไปล้างแค้น
ในขณะเดียวกัน เฉินผิงกับเหล่าหญิงสาวกลับมาที่ถ้ำอู๋หยาในอาณาจักรลับ
คราวนี้ไม่มีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นกับซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ
ดูเหมือนว่ากายพิเศษของพวกเธอจะเป็นตัวกระตุ้น ตอนนี้กายพิเศษหายไปจึงทำให้ไม่เกิดอะไรขึ้นอีก
เมื่อจ้องมองรูปปั้นภายในถ้ำอู๋หยา เฉินผิงคิดว่าปัญหาน่าจะอยู่ที่รูปปั้นพวกนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...